De in Freiburg im Breisgau geboren Franz Rogowski mag zich stilaan – als dat al lang niet het geval is – de ster noemen van het arthousecircuit. Een blitzcarrière die in 1986 begon met Victoria van Sebastian Schipper. Nadien zag je Rogowski in titels van de meest omarmde cinema-auteurs zoals Happy End van Michael Haneke, Transit en Undine van Christian Petzold, Liebe In den Gängen van Thomas Stuber of A Hidden Life van Terrence Malick.
Dit jaar kan je Rogowski zien in vier langspelers waaronder Passages van Ira Sachs. Passages ging in wereldpremière op het Sundance Film Festival, was ook te zien op het Filmfestival van Berlijn en was onlangs één van de klinkende namen op de 6de editie van het Brussels International Film Festival, voor cinefiele vrienden kortweg het BRIFF.
Niet alleen Franz Rogowski is de grote naam, maar ook Ben Whishaw die het grote publiek kent als de nieuwe Q in de James Bond-films en zelfs de stem was van Paddington, het meest geliefde beertje van deze wereld. Ergens tussen hen loopt – en dat moet je in deze film zeer letterlijk nemen – Adèle Exarchopoulos, de Parisienne uit het bejubelde La Vie d’Adèle van Abdellatif Kechiche.
Achter de camera staat de New Yorker Ira Sachs die na Keep the Lights On en Love is Strange een van de vooraanstaande cineasten van het holebigenre is geworden. Met Passages doet hij zijn naam alleen maar eer aan, ofschoon dit een universeel relatiedrama is. Een liefdesverhaal van iemand die verstrikt zit in zijn eigen dromen en idealen en maar niet kan beslissen of hij daar volop moet gaan of moet kiezen voor andere dingen in het leven.
Rogowski vertolkt de rol van de Duitse regisseur Tomas die het saaie Bremen ingeruild heeft voor het mondaine Parijs. De film opent met een scène waarin we zien hoe de man zenuwachtig, maar vastberaden, de crew de kop vol scheldt om het best mogelijke shot te bekomen. Een perfectionist, maar al gauw blijkt het ook een narcist te zijn die verliefd is op zichzelf, ook al toont de spiegel van zijn zelfvertrouwen barsten. Hij is gelukkig met zijn man/ zielsgenoot Martin (Ben Whishaw), maar de aantrekkelijke Agathe (Adèle Exarchopoulos) wordt de kaper op de kust. Na een stomende vrijpartij twijfelt de zelfzekere Tomas voor het eerst aan zijn geaardheid en denkt hij het geluk te hebben gevonden met een vrouw van wie hij bovendien een kind wil.
De vurigheid tussen Agathe en Tomas is ontegensprekelijk, maar ook de contrasten. Terwijl de regisseur steevast in het hippe gezelschap is van kunstenaars die over alles een uitgesproken mening hebben, is Agathe een eerder teruggetrokken persoon die als lerares aan de lagere school gewoon droomt van een familiaal huiselijk geluk. Zoiets zorgt voor onweders op alle fronten, niet alleen tussen de drie maar ook via de ouders van Agathe die geen goed oog hebben op de nieuwe romance van hun dochter.
De nieuwste van Ira Sachs – zelf fan van Chantal Akerman, Agnès Varda, Rainer Werner Fassbinder en Maurice Pialat – werd al meermaals vergeleken met The Worst Person in the World van Joachim Trier. Een beeld dat klopt want Sachs stelt openlijk de vraag of het doel in het leven het nastreven moet zijn van je eigen geluk, of je ten dienste stellen van een ander ook al is, of lijkt, de liefde onvoorwaardelijk.
Hoewel zowel Ben Whishaw als Adèle Exarchopoulos schitteren, is Passages de film van Franz Rogowski. Waren zijn vorige rollen eerder die van het ingetogen timide type dan speelt hij hier een opportunistische navelstaarder waar je als toeschouwer geen raad mee weet of hij nu wel of niet je sympathie verdient. Rogowski speelt alles zo overtuigend, dat het wel lijkt alsof het scenario dat door Ira Sachs en zijn trouwe medescenarist Mauricio Zacharias (ook het brein achter Madame Satã) speciaal voor de Duitser is geschreven. Passages is een gedurfde auteursfilm over universele emoties en hoe moeilijk het als mens onmogelijk is om die uit de weg te gaan.
GENRE: drama
JAAR: 2023
REGISSEUR: Ira Sachs
CAST: Franz Rogowski, Ben Whishaw, Adèle Exarchopoulos
LAND : FRANKRIJK
