In het begin van het rijk was er een groot monster dat het verdere voortbestaan van de mensen bedreigde, tot er een heldin haar zwaard hief en de creatuur terug de duisternis injoeg. Die heldin was Gloreth en het was onder leiding van Gloreth dat het rijk groot werd. Haar leiding zou de basis vormen van een traditie van een millennium, waarbij de nobele ridders zouden leveren ter bescherming voor het koninkrijk en zo gingen het voor eeuwen, tot de huidige koningin hierin verandering bracht door een gewone, niet van adel zijnde jongen een kans te geven om ridder te worden.
Ballister heeft van kindsbeen af gedroomd om zijn rijk te dienen als één van die koene strijders en die moed heeft de vorstin overtuigd de jongen zich te laten bewijzen en dat heeft hij zeker. Hij is de beste van zijn klas en het is dan niet meer dan normaal dat hij zal worden geridderd tot Sir Ballister Boldheart. Het had de mooiste dag van zijn leven moeten worden, maar dat veranderde in een nachtmerrie toen iemand hem framet voor de moord op de koningin.
Van held naar publieke vijand nummer 1, hij verliest alles dat hij had. Zijn reputatie, zijn vriend en zijn arm, hij is alles kwijt en hij wordt door iedereen gezocht. Het zijn echter niet alleen de ridders van het Instituut die achter hem aanzitten. Er is ook nog het tienermeisje Nimona. In hem ziet de vormveranderaar hetgene wat ze al een hele tijd zoeken: een slechterik die een sidekick kan gebruiken. Hoewel Ballister andere plannen heeft, voornamelijk zijn naam zuiveren, neem hij Nimona toch op sleeptouw en met de hulp van de gedaantewisselaar ontdekt hij een gruwelijk complot dat zijn uitzicht op de wereld voorgoed zal veranderen.
Dat Nimona een hobbelig parcours achter de rug heeft, kan je wel stellen. Origineel gepitcht voor een release in 2020 en gemaakt door Blue Sky Studios. De overname van moederstudio 21th Century Fox door Disney stak stokken tussen de wielen van dit op de gelijknamige grafische novelle gebaseerde projectje. Vermeende pushback door de Disney-leiding omtrent de LHBTQ+-thematiek van de film (ja, werkelijk, best ironisch is het niet?) zorgde eerst voor vertragingen binnen het project alvorens volledig geschrapt werd.
Maar de één zijn verlies is de ander zijn winst. 3 jaar later, en met behulp van Annapurna Studios en Netflix, heeft deze film nu eindelijk het levenslicht kunnen zien op de streamingdienst. Het eerste dat meteen opvalt, is de geweldige animatie waarmee de film al weet uit te pakken. Gelijkaardig aan die van Spider-Man: Into the Spiderverse uit 2018.
Nimona loopt over in zowel kleur als in strakke actie waarbij het beeld geen minuut stil zal staan en je als kijker regelmatig zou willen dat je niet hoefde te knipperen. Het is de perfecte stijl voor het verhaal, de setting én de toon van de film en het is dan ook een waar genot van begin tot einde.
Het verhaal is een leuk framejobmysterie in een wonderlijke sciencefantasy setting, die een middeleeuws aandoende wereld een cyberpunkupgrade heeft gegeven. Denk ridders met laserzwaarden, -kruisbogen en -schilden op speederbikes à la Star Wars en een boerenbevolking met vliegende auto’s en tablets in een kasteelachtige omgeving. Een prachtige fusie van twee erg uiteenlopende stijlen dus en het is in die setting dat onze koene cyborgridder met zijn hyperactieve en lichtjes bloeddorstige zelfbenoemde sidekick zijn queeste om zijn naam te zuiveren .
Thema’s als omgaan met het “anders zijn”, zowel bij onszelf als dat van anderen vormt een constante rode draad doorheen deze film en cruciaal hierbij hebben we ons titulaire “monster”, Nimona. Deze vurige tiener, volledig tot leven gebracht met het perfecte stemmenwerk van Chloë Grace Moretz, lijkt op het eerste zicht een kleurswapped, genderswapped versie van DC Comics Garfield Logan, misschien beter bekend onder zijn superhelden-alias Beast Boy maar ongelijk haar groene voorhanger, is deze gedaantewisselaar niet een geliefde heldin.
Nee, in deze wereld worden figuren als zij aanzien voor monsters. En als de wereld haar zo wil zien, dan zal ze maar een monster zijn, lijkt ze te denken. Het hulpje van een slechterik lijkt haar een rol die haar op het lijf is geschreven en ze is erg enthousiast hierin. Ballister (geweldig vertolkt door Riz Ahmed) zal tegen wil en dank haar slechterik zijn. Ondanks diens reservaties omtrent zowel de slechterikstatus als haar als sidekick te nemen, vormen ze toch een erg leuk duo.
Hij als een nobele ridder, zij als de prettig gestoorde belichaming van doldwaze chaos die het lichaam van een meisje regelmatig genoeg inwisselt voor een halve zoo aan rooskleurige beesten, vullen ze elkaar geweldig aan en waar hij de reden is, is zij dan weer de actie. Ja, hun dynamiek zorgt voor een film vol gevoel maar bovenal vol humor.
Dit is absoluut een hilarische film, die het dankzij zijn soms ridicule actie, doldwaze ontsnappingsplannen en droge dialoog erg moeilijk maakt om een glimlach van je gezicht te weren gedurende de hele film. Ook de romance en de breuk tussen Ballister en mederidder Ambrosius Goldenloin zat in elkaar goed. Het is mooi opgezet, overheerst niet en zorgt hier en daar ook voor wat extra spanning. De twee mannen mogen dan wel van elkaar houden maar beiden weten ze ook wat hun plichten zijn voor het koninkrijk en wanneer Ballister de volksvijand wordt, heeft dit ook een serieuze impact op hun relatie.
Maar verwacht nu wel niet meteen dat deze film het warm water heruitvindt. Het vertelt veelal een bekend verhaal, enkel in een nieuw jasje gestopt en zijn boodschap omtrent wie de echte monsters zijn alsook over hoe je je zelfbeeld niet mag laten bepalen door anderen, is niet nieuws. Op zich is hier niks verkeerd mee, het is een blijvend actueel thema (jammer genoeg) maar het is ergens wel wat jammer dat ze hiervoor het antwoord van het mysterie wat vroeger dan nodig lijken te onthullen.
De identiteit van de echte moordenaar wordt verrassend vroeg verklapt (nu, het was wel een toffe verrassing, dat moet de film wel worden nagegeven) en vanaf dit punt wordt het ook allemaal lichtjes voorspelbaar. Je weet: wat onze helden ook gaan proberen om de echte moordenaar nu te ontmaskeren, hun tegenstander zal wel een manier vinden om er zich uit te wurmen. Oké, in de meeste gevallen was dit nog best verrassend gedaan maar soms weet je als kijker ergens al: en dit gaat niet lukken en wel om deze reden.
Nee, het is duidelijk waarom bepaalde keuzes gemaakt zijn (en het zet ook de deur open voor een visueel erg spectaculaire finale) maar evengoed hadden ze er misschien toch beter aangedaan om bepaalde kaarten pas later op tafel te leggen. Een laatste punt dat het opmerken waard is, is de lange aftiteling. Die is een goede 15 minuten. Niet dat het nodig is, maar het had leuk kunnen zijn als ze hier nog iets extra mee hadden gedaan op visueel vlak. Een paar gags tussen de aftiteling door, een paar kleine clipjes. Iets meer dan wat ze nu hadden, zou het nog meer hebben afgewerkt. Nu voelt het wat aan als een gemiste kans.
Er zijn heel wat veelbelovende projecten aangekondigd, enkel om dan om vaak dubieuze redenen alsnog een stille canceldood te krijgen. Maar af en toe hebben we ook eens geluk, af en toe zien we een film toch als een feniks herrijzen. En zo’n feniks is Nimona. Nadat Disney deze door hun vingers liet glippen, werd het opgepikt door Annapurna Studios en Netflix. En zo kunnen we alsnog, 3 jaar na de origineel geplande datum toch genieten van deze science fantasy animatiekomedie.
En genieten was het toch wel. Met een setting die de Middeleeuwse omgevingen in een cyberpunkjasje weet te steken, een animatiestijl die doet denken aan de recente Spiderverse-films en met een geestig verhaal van een ridder en zijn zelfbenoemde chaotische sidekick neemt Nimona ons mee op een wervelend en onvergetelijk avontuur waarbij we niet alleen fantastische actie te zien krijgen maar ook kennis mogen maken met geweldige personages en ondertussen heel wat kunnen aflachen met heel wat visuele humor en erg scherpe dialoog.
Dat laatste niet in het minst een verdienste van Chloë Grace Moretz, die bewijst dat ze niet alleen een goede actrice is maar dat je ook voor het betere stemwerk bij haar aan het juiste adres bent.
De thematiek, leuk en actueel als het is, is al steenoud en wordt er niet nieuws verteld. En ook in het verhaal zelf sluipt er hier en daar wat voorspelbaarheid dat had voorkomen kunnen worden als ze hun kaarten gewoon iets langer tegen hun borst hadden gehouden, maar je kan niet alles willen. Nimona is een geweldige film om de zomervakantie mee te starten en is zowel ideaal om te kijken met de kinderen als gewoon door animatie gepassioneerde volwassenen.
GENRE: actie, animatie, science-fantasy
JAAR: 2023
REGISSEUR: Nick Bruno, Troy Quane
CAST: Chloë Grace Moretz, Riz Ahmed, Eugene Lee Yang, Frances Conroy
LAND: Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk
