De in Los Angeles geboren John David Washington en zoon van tweevoudig Oscar-winnaar Denzel, is bijzonder goed op dreef. Met zijn charismatische vertolking als Ron Stallworth, de eerste zwarte in het politiekorps van Colorado Springs die picaresk weet te infiltreren in de lokale Ku Klux Klan-afdelin, in Spike Lee’s anti-white power-farce BlacKkKlansman, deed iedere filmliefhebber, en bij uitbreiding de Hollywood- en Netflix-bonzen, naar adem happen.
In de Euro-Netflix-thriller Beckett speelt hij deze keer het gelijknamige personage dat samen met zijn knappe vriendin April (Alicia Vikander) op vakantie gaat. Het verliefde stel trekt met de wagen door het ruwe Noorden van Griekenland. Wat echter een romantische roadtrip moest worden, verandert plotsklaps in een pure nachtmerrie door een tragisch auto-ongeluk. Zwaar gekwetst klautert Beckett uit de verhakkelde auto. April is uit het vehikel geslingerd en heeft de crash niet overleefd. In een schim meent Beckett een jongen met rood haar te hebben gespot.
In het ziekenhuis waar hij wordt verzorgd, weet hij niet goed meer of de rosse knaap een illusie was of werkelijkheid. Ook tijdens het politieverhoor is Beckett in de war. Wanneer hij het politiekantoor mag verlaten, trekt hij naar de plek waar het ongeluk plaatsvond. Hij probeert ter plaatse alles op een rijtje te zetten en zijn verdriet te plaatsen. Plots wordt hij zomaar beschoten door een blonde vrouw en een politieagent. Totaal van zijn melk slaat hij op de vlucht. Meteen het begin van een hachelijk en gecompliceerd kat-en-muis-spel waarin hij moet zien te overleven. Aankloppen bij de Amerikaanse ambassade in Athene wordt Becketts ultieme doel. Die bereiken, blijkt een gevaarlijke onderneming. Intussen probeert Beckett uit te vissen waarom de politie hem naar het leven staat.
Beckett is een opwindende, grimmige, spannende, paranoïde politieke complot-actie-thriller. De Italiaanse regisseur Ferdinando Cito Filomarino, assistent-regisseur van Call me by your Name-cineast Luca Guadagnino, kiest in zijn Engelstalig debuut bewust voor een typische en beduimelde jaren zeventig-look. In een digitale-pre-AI-ratrace-tijd waar wervelende actiefilms, superhelden- en Gerard Butler-vehikels de plak zwaaien, voor een verhaal kiezen boordevol intriges die zich daarenboven ontplooien tegen een politieke crisis-achtergrond en zich focussen op een groezelige overlevingstocht van een gewone man van vlees en bloed die geen speciale skills in zijn broekzak heeft steken, maar het moet hebben van zijn vastberadenheid, levensdrang, intelligentie en een gezonde dosis toeval en geluk om te overleven, is toch durven.
Deze keuze is zelfs het sterkste punt van de film omdat je als kijker meeleeft met het hoofdpersonage en zijn hersenspinsels om zich uit hachelijke situaties te redden. Niet dat Beckett de James Bonds of Jason Bourne’s het nakijken geeft want deze stoere kerels zijn van een verschillende (droom)orde die thuishoren in een ander soort genrefilms. Bijgevolg in Beckett dusgeen verpletterende auto-achtervolgingen, maar een zenuwslopende tocht te voet van het rustige en mooie platteland – met dank aan het fraaie camerawerk van Sayombhu Mukdeeprom – naar de nauwe zenuwachtige straten van Athene.
Ook geen explosieve actie of vlammende schietpartijen, maar wel lekkere ruwe vechtpartijen en een minutieus geweven web van verwikkelingen en paranoia die dankzij de intrigerende en soundscape-achtige score van de wijlen Japanse maestro Ryuichi Sakamoto, nog bedreigender overkomen. Beckett is bijgevolg veel realistischer dan de gemiddelde actiefilm die momenteel de bioscopen oorverdovend binnen rolt.
Is Beckett een vijfsterrenfilm? Beslist niet want de prent behaalt zeker niet het niveau van Filomarino’s referentiefilms als The Fugitive, The Parallax View, Three Days of the Condor of The Manchurian Candidate. Het scenario komt in het eerste deel van de prent best snedig over doch daarna raakt het snel buiten adem en hoewel het hoofdpersonage aanvoelt als je liefhebbende buur die volstrekt onschuldig in nesten zit, springt hij met een gebroken rechterarm, schotwonden in zijn linkerarm en buik, zowaar van de vierde verdieping pardoes bovenop de vluchtauto, een lucullische scène die eerder thuishoort in The Expendables of een Jason Statham-film.
De tekortkomingen worden gelukkig ruimschoots goed gemaakt door de overweldigende fysieke en heel overtuigende acteerprestatie van John David Washington. Het feit dat hij op de middelbare school op hoog niveau scoorde in voetbal, basketbal en atletiek, legt hem hier zeker geen windeieren. Bovendien wordt hij omringt door een voortreffelijke (voornamelijk Europese) ensemblecast die onder meer bestaat uit de Zweedse Alicia Vikander, de Luxemburgse Vicky Krieps, de Griekse Lena Kitsopoulou en Boyd Holbrook. Desondanks is het toch JD die bewijst dat hij een van de meest veelbelovende acteurs (met een fantastisch uithoudingsvermogen) van het moment is.
Beckett is een heel geslaagde Netflix-original, die bijna twee uur boeit, maar ook twee uur later bijna weer is vergeten. Beckett kan je streamen via Netflix.
GENRE: drama, actie, crimi
JAAR: 2021
REGISSEUR: Ferdinando Cito Filomarino
CAST: John David Washington, Vicky Krieps, Alicia Vikander, Boyd Holbrook
LAND: Italië, Brazilië
