Het is vijftig jaar geleden dat het baanbrekende – en volgens velen nog steeds de engste horrorfilm ooit – The Exorcist uitkwam en dat zal je geweten hebben. Jammer genoeg deels door het onverwachte overlijden van William Friedkin, maar ook omdat de film volop in de belangstelling staat. Zo komt er binnenkort op BFI een peperdure maar onweerstaanbare 4K-uitgave uit of wordt in eigen land de klassieker binnenkort op het witte doek tijdens Razor Reel vertoond. Maar wil je het geld doen blijven rollen, dan moet er ook naar de toekomst gekeken worden en dan is een remake, sequel of prequel – of wat dan ook – het ideale vertrekpunt om wat extra geld in het laatje te later brengen. Eerder dit jaar was er de miskleun The Pope’s Exorcist met Russell Crowe en sinds kort loopt The Exorcist: Believer in de zalen. Een sequel waarbij Friedkin zich ongetwijfeld meerdere malen in zijn graf zal omdraaien.
William Friedkin heeft in duizenden interviews aangegeven dat hij geen enkele interesse had in het draaien van sequels. Noch voor The French Connection (de tweede werd gedraaid door John Frankenheimer) en al evenmin in The Exorcist. In 1977 verscheen het verguisde – maar volgens sommige best wel te pruimen – Exorcist II: The Heretic van John Boorman en in 1990 kreeg de film met The Exorcist III er nog een onverwachte derde luik bij.
Iedereen dacht dat daarmee de kous af was, maar dat was zonder het onvermijdelijke Blumhouse en David Gordon Green gerekend. Deze laatste is de man achter de heropstanding van Halloween, wat onmiddellijk een teken aan de wand was dat het opletten geblazen was. Maar Green hield de media-aandacht gaande door te verkondigen dat hij trouw was gebleven aan het origineel en dat zelfs Ellen Burstyn terug was als Chris MacNeil, de moeder van Regan.
Voor Burstyn moet je het in ieder geval niet doen. De minuten waarop je de ondertussen negentigjarige actrice ziet zijn op je één hand te tellen en zijn zo tenenkrommend slecht dat je blij bent dat ze vlug van het scherm verdwijnt. Geen masturbaties met crucifixen of kamers die ondergekotst worden met erwtensoep in The Exorcist: Believer, wel een veel te brave en visueel weinig opwindende film over twee meisjes (jawel, twee voor de prijs voor één) die door de duivel bezeten raken en alleen maar verlost kunnen worden als je hun platwalst met teksten uit de Bijbel.
Wie een broertje dood heeft aan gebeden en citaten uit het Heilige Schrift is maar beter op zijn hoede, want David Gordon Green weet van geen stoppen. Is er dan niks goed aan deze film? Toch wel, het eerste deel waarin -dertien jaar na de originele Exorcist – vader Victor ( Leslie Odom Jr. – meteen de enige die goed acteert in deze rommel) zijn dochter Angela (Lidya Jewett) kwijtspeelt doordat ze met haar beste vriendin Katherine (Olivia O’Neill) op wandel gaat in het bos. Ook al gaat het niveau nooit boven dat van een Netflix-thriller, toch kijkt alles aardig weg waarbij je je als kijker afvraagt of je niet in de verkeerde bioscoopzaal bent belandt, want de eerste vijftig minuten hebben werkelijk niks met The Exorcist te maken.
Wat daarna volgt is te gek voor woorden. Slechte CGI, een stormvloed van gebeden en nog wel gepreveld door acteurs die auditie doen voor een amateurtoneel en op de koop toe een oersaai verhaal dat zo voorspelbaar is dat je eigenlijk met een gerust hart vroegtijdig de bioscoopzaal kan verlaten. David Gordon Green liet ondertussen reeds weten dat indien het aan hem ligt hij klaar is voor een trilogie. Laat ons alvast bidden dat het er niet van komt….
GENRE: horror
JAAR: 2023
REGISSEUR: David Gordon Green
CAST: Leslie Odom Jr., Lidya Jewett, Olivia O’Neill, Jennifer Nettles, Robert Leo Butz, Danny McCarthy, Ann Dowd, Ellen Burstyn
LAND: USA
