31 Oktober, Halloween. Een avond waarop iedereen een masker draagt en trick ‘r treat in Gotham City. Maar de gemaskerde bezoeker van burgemeester Don Mitchell Jr. heeft een heel andere opzet wanneer die het huis binnendringt van zijn slachtoffer. De burgemeester is het eerste slachtoffer van een figuur die zichzelf The Riddler zal noemen. Elke moord die hij pleegt op Gothams elite, gaat gepaard met enkele aanwijzingen en een kaartje voor The Batman. Nu al twee jaar de vigilante-persoonlijkheid van Bruce Wayne.
Na de moord op zijn ouders heeft de jonge man getraind om de misdaad in Gotham op een andere manier aan te pakken. Om wraak te nemen op de criminelen die zijn stad terroriseren en bang zijn ze zeker. Waar ze zich eens zo veilig voelde in de schaduwen, bekijken ze die nu met veel meer angst en argwaan. Maar The Riddler is toch een klasse hoger dan de gemiddelde straatboef en Batman bijt zich vast in het ontrafelen van een gigantisch complot, een plot dat hem naar de voordeur brengt van clubeigenaars als Oz, ook welbekend als The Penguin, en die van duistere figuren als Carmine Falcone.
Hierbij zal hij alles op alles moet zetten om de waarheid boven water te krijgen en mag hij geen hintje missen, een waarheid die lijkt terug te voeren naar de avond dat zijn ouders werden vermoord. Maar het is niet alsof hij hier alleen voor staat, zo heeft hij hulp van zowel zijn butler Alfred Pennyworth als van politieluitenant James Gordon maar evengoed van Selina Kyle, een medewerkster van The Iceberg Lounge die zo haar eigen mysterie op te lossen heeft en geen katje is om zonder handschoenen vast te pakken.
Je kan je afvragen hoe vaak ze dit personage een nieuwe versie gaan geven op het witte doek, Batman is zonder veel concurrentie de superheld met de meeste filmfranchises onder zijn gadgetriem, zeker als we animatie mee rekenen, maar het is een vraag waarop het antwoord al snel niet meer zo belangrijk lijkt als ze met soort topproducten afkomen. Somber en donker, alleen al qua stadsesthetiek weet deze nieuwe versie Gotham City goed te brengen en dan zijn we nog niet aan het verhaal en de personages toegekomen.
Zijn tijd nemend om een uitgebreid verhaal te vertellen, legt deze film zich er op toe om Batman weer eens terug te brengen naar zijn essentie en doet het eer aan zijn titel als werelds beste detective. In dit net geen drie uur durend epos krijgen we een complex en spannend detectivemysterie voorgeschoteld waarbij elke moord ons dichter brengt bij de waarheid die The Riddler drijft en die Batman moet proberen boven water te heisen. Dit is een puzzel met heel wat stukjes en het is fijn om de gecapete kruisvaarder aan het werk te zien met forensische precisie.
Voor deze film is duidelijk enige inspiratie gehaald uit de Arkham Games van Rocksteady en lettend op hoe revolutionair die gezien worden in de wereld van comics en games, is dat geen slecht idee, zeker niet omdat de film ook nog voldoende eigen identiteit overhoudt. Zo is het forensische aspect van misdaad oplossen hier wel al hightech, met camera-contactlenzen en micro-opnameapparatuur. Het is allemaal minder scifi dan in de games en ook het geweld is meer ingetogen.
Terwijl Batman nog steeds de nodige slagen uitdeelt en enkele handelingen stelt die menig gameliefhebber zo terug naar de games katapulteert, lijkt de hospitalisatiegraad hier toch een stukje lager te liggen. De meeste criminelen komen er nog vanaf met kneuzingen, zo lijkt het. Qua algemeen karakter is deze Batman ook perfect. Met interne monologen en een eeuwig piekerende persoonlijkheid, dit is een Batman die zo uit de strips lijkt gestapt. Ja, wederom bewijst Robert Pattinson dat hij een erg goede acteur is en veel meer dan gewoon de ‘pretty boy’ van de Twilight-franchise.
Maar het is niet alleen de Batman zelf die schitterend is in deze nieuwe vertelling. Jeffrey Wrights James Gordon is de perfecte partner voor Batman binnen het korps, en Alfred Pennyworth, gespeeld door Andy Serkis, de perfecte begeleider. Daarnaast heb we nog een rooster aan stripslechteriken en -antihelden in het verhaal. De hoofdslechterik is uiteraard The Riddler, die in deze versie meer John Doe dan John Kramer is.
Met Cory Michael Smiths in de televisieserie Gotham en uiteraard Wally Wingert in de eerder vernoemde Arkham-franchise hebben we de laatste jaren al voldoende een blauwdruk voor een goede vertaling van het strippersonage gezien, maar Paul Dano brengt toch een heel andere maar evengoed interessante versie van de figuur. Met moordlustige precisie brengt Dano een Riddler die zijn slachtoffers niet ombrengt omdat ze niet slim genoeg waren om zijn raadseltjes op te lossen, maar wraakmoorden pleegt die net de basis van een puzzel vormen. Het is een leuke afwisseling en even effectief. Ook zijn invloed op de stad is niet verkeerd.
Qua karakterisatie en uiterlijke stijl was The Penguin echter nog meest indrukwekkend. Een volledige transformatie voor Colin Farrell, het personage ziet eruit en voelt aan als de beruchte eigenaar van de Iceberg Lounge zoals we hem kennen uit de strips (én opnieuw, de games). Het is een genot om hem bezig te zien. Naast kleurrijke A-listers als The Penguin en The Riddler worden ook de kleinere maar niet minder belangrijke slechterikfiguren zoals John Turturro’s Carmine Falcone niet vergeten.
Maar uiteraard kunnen we onze favoriete antiheldin/antislechterik Selina Kyle niet vergeten. Voortreffelijk gespeeld door Zoë Kravitz. Het is fijn om ze in deze versie al meteen als een bondgenoot te zien van de Batman, zelfs al heeft The Cat haar eigen agenda. Haar motivatie is geweldig en ook haar karakter, waarbij ze Batman ook enkele keren een hakje zet wanneer het haar te gevaarlijk wordt, is fijn. Er zijn nu al enkele versies van haar de revue gepasseerd maar in live-action zal ze toch enkel de duimen moeten leggen voor Michelle Pfeiffers performance in Batman Returns en zelfs dat is open voor discussie.
Selina is ook één van de weinige dames waar buitengewoon lange valse nagels echt passen. Katten hebben nu eenmaal klauwen. Dat elementen uit haar verhaal ontleend zijn aan de strip “Batman: Dark Victory” is fijn voor de fans van het medium. Nee, het is een geweldige film én één van de trouwste aan de strips en andere media.
Maar voor hoe geweldig deze film is, toch moet je je als kijker opmaken voor een lange rit in deze Batmobile. Met bijna 3 uur zou je deze film haast de Long Halloween kunnen noemen en zeker naar het einde toe is het niet altijd gemakkelijk om alle bewegende onderdeeltjes nog goed uit elkaar te houden. Niet dat er echt elementen zijn die geschrapt konden worden voor het verhaal. Wel is het naar het einde verhaal lastig te achterhalen wat de hoofdslechterik nu wel en wat hij nu wist.
Toch echt wel een van de beste Batmanfilms die er tot nu toe al zijn gemaakt en de enige die deze misschien nog de loef kan afsteken, is The Dark Knight (2008), maar die had dan ook de fenomenale Heath Ledger als aartsslechterik The Joker en voelde nog meer als een superheldenfilm aan, terwijl dit een seriemoordenaarfilm is geworden. Door de sfeer en het uitzicht van de stad tot de perfecte karakterisaties van de verschillende stripfiguren – zelden was The Riddler zo’n grote bedreiging in een verhaal buiten de strips – is deze film is een must-have voor Batmanfans. Hij toont dat je nog van alles met het medium kan doen, meer dan enkel maar popcornfilms maken.
Met een krachtig mysterie en meer down-to-earth actie (alsook minder extreem geweld dan in de Arkham-games, waar deze film duidelijk wel inspiratie uit heeft gehaald) weet deze film zijn 3 uren te rechtvaardigen, hoewel het mogelijk is dat je halverwege de film toch eventjes een pauze zal willen nemen om je benen te strekken. Al is het mysterie daarvoor misschien te spannend. De DCEU mag dan misschien klaar zijn voor een reset, deze heeft alles om een geweldig apart stripuniversum mee op te bouwen. Dus als je deze Halloween geen zin hebt in een horrorfilm, deze zal je evengoed een leuke filmavond opleveren.
GENRE: ACTIE, MISDAAD, DRAMA
JAAR: 2022
REGISSEUR: Matt Reeves
CAST: Robert Pattinson, Zoë Kravitz, Jeffrey Wright, Colin Farrell
LAND: Verenigde Staten
