Jim Abrahams kennen we voornamelijk als één van de drie leden van het trio Zucker, Abrahams en Zucker die met films als Airplane! en The Naked Gun aan de wieg stonden van de spoof. Dat is een genre die te vergelijken valt met een parodie, zoals Mel Brooks dat vijftien jaar eerder deed. Een filmstijl die nu zo goed als uitgestorven en waarmee ook de naam van Jim Abrahams een stille dood is gestorven. In zijn eentje maakte hij Big Business, Hot Shots! en ook de sequel Hot Shots! Part Deux. Allemaal één voor één komedies, behalve Welcome Home, Roxy Carmichael. Een tragikomedie uit 1990 die bij ons enkel scoorde op de dvd-markt, al was het maar omdat toen hoofdrolspeelster Winona Ryder nog één van de meest populaire actrices was.
Winona Ryder was toen 19 en dankzij Beetlejuice het meisje die ieder jongenshart sneller deed doen kloppen, al had je er een kleptomane mee in huis. Vreemd genoeg vertolkt Winona in Welcome Home, Roxy Carmichael de rol van het lelijke eendje. Ze ziet er met haar korte kapsel wel als een tomboy uit en de makers laten ons geloven dat ze stinkt, toch is het een rolpatroon die moeilijk past bij de actrice. Niet dat de casting verkeerd is, want Ryder is zo wat de enige gegronde reden om deze titel te bekijken, alleen komt het allemaal vrij ongeloofwaardig over.
Niet alleen Ryder’s personage voelt vreemd aan, maar ook het verhaal op zich. Jim Abrahams kiest voor een Tim Burton-achtige wereld. Niet zo zeer door het design – tenzij je op roze kickt waardoor deze ondertussen meer dan dertigjarige titel doet denken aan Barbie – maar ook door het verhaal vol te stoppen met vreemde personages. Soms werkt deze methode op de lachspieren, toch is het idee dat een heel dorp bijna twintig jaar gehecht is aan één inwoonster vrij dom. Zoals de titel laat vermoeden gaat het om Roxy Carmichael. Het enige waar de dame prat op kan gaan is dat ze haar echtgenoot (en bij uitbreiding de rest van de stad) in de steek liet om een leven te gaan leiden waar eenieder jaloers op kan zijn. Het stadje draait volledig om de herinnering van Roxy Carmichael, gaande van een museum tot keukenhanddoeken waarop haar naam is geborduurd. Allemaal mooie herinneringen tot op de dag het gerucht wordt verspreid dat de stadsvedette haar oude heimat terug komt opzoeken.
Dat betekent feest voor de stad behalve voor twee mensen. Eerst en vooral voor Dinky Bossetti (Ryder) een 15-jarig meisje die als baby is geadopteerd en er rotsvast van overtuigd is dat ze de dochter is van Roxy. Ook voor Denton Webb (Jeff Daniels) wordt het zweten, want hoewel reeds gelukkig getrouwd en vader, is hij nog steeds tot over zijn oren verliefd op Roxy.
Abrahams bedoelde het wel allemaal goed en wilde meer in de film steken – zelfs
een geschrapte lesbische liefdesscène – maar hij moest zich aanpassen aan de wetten van Hollywood, want het testpubliek vond dit maar niks. Het is moeilijk om uit te maken wat de filmmaker nu precies wilde zeggen met Welcome Home, Roxy Carmichael. Soms mondt het uit in een banaal liefdesperikel tussen de mooiste en de lelijkste van de klas (wie we daarmee bedoelen laten we in het midden) en dan weer wordt het een zwarte komedie met halfgeslaagde grappen, maar voor het merendeel van de kijkers zal het toch die Winona Ryder-film blijven die wel leuk is om naar te kijken, maar waar je uiteindelijk niks aan hebt.
GENRE: romantische komedie, zwarte komedie
JAAR: 1990
REGISSEUR: Jim Abrahams
CAST: Winona Ryder, Jeff Daniels, Laila Robins, Dinah Manoff
LAND: USA
