Toen Francis Ford Coppola een actrice zocht voor maffiabaasdochter Connie Corleone in zijn film The Godfather was één van de kandidaten zijn bloedeigen zus Talia. Talia Shire (de naam Shire verwierf ze door haar huwelijk met componist David Shire) kreeg de rol en ze deed het prima. Meer nog, in de twee sequels werd haar personage nog interessanter. Een openhartig gesprek
Wat denkt u als u nog eens scènes uit The Godfather-films bekijkt?
Talia Shire: Ik denk aan het camerawerk van Gordon Willis. Willis is, en dat zou Francis ook zeggen, de Renoir of de Vermeer van de cinema. Toen Francis de gerestaureerde films zag, was hij diep ontroerd door de visuele schoonheid ervan.
Wat is het verhaal achter de casting van Connie?
Talia Shire: Francis wilde me de rol niet geven en heeft me de rol ook niet gegeven. Je moet weten dat mijn broer in die tijd met tegenzin aan The Godfather begon. Hij wilde onafhankelijk werken maken, wat hij later ook heeft gedaan met Zoetrope met jonge filmmakers zoals George Lucas. Maar hij zat in geldnood en zag geen andere mogelijkheid dan het project te doen. Als jonge regisseur had hij niet zoveel zelfvertrouwen en ikzelf kampte met mijn eigen massieve twijfels in verband met audities. Ik wilde zeker niet dat Francis me de rol in de schoot zou werpen. Dat zou obsceen geweest zijn. Daarom wilde ik een auditie, ook al heb daar een enorm angst voor.
Francis zei onomwonden neen. Later vloog ik naar New York en in één of andere kelderstudio trof ik al die grote acteurs aan voor hun auditie: Martin Sheen, Robert De Niro, ze waren er allemaal. En ik deed er mijn auditie voor Connie onder naam van Shire. Mijn tegenspeler John Ryan was heel ontroerd over wat ik deed en dat gaf me het gevoel dat ik zeer goed werk had geleverd. Ik ging vervolgens naar huis en kreeg een telefoon van Paramount dat ik de rol had. Yes! Daarna kreeg ik echter te horen dat Francis woedend was. En hij had voor 100 procent gelijk. In Hollywood draait het rond intriges. Zo van: als we de zus casten, kunnen we dit of dat van hem verkrijgen. Het functioneert als een schaakspel. Ik had me nooit afgevraagd of mijn broer zich wel comfortabel ging voelen met mijn casting. Ik weet dat het gek klinkt, maar zo is het gegaan. Francis was niet blij, maar ik heb me er doorheen gesleept. Een zeer moeilijke ervaring.
Connie is in de eerste film nog een onschuldig wicht, maar in de derde film lijkt ze wel een Borgia die iedereen vergiftigt. Wanneer kwam volgens u de grote verandering?
Talia Shire: Francis en ik hadden een conversatie over de constructie van de films. Het hele verhaal heeft wat weg van dat van een dynastie. Wanneer de koning sterft: lang leve de koning. Wanneer de koningin sterft: lang leve de koningin. Connie komt op de voorgrond wanneer haar moeder sterft. Maar voor de derde film had ik een ander idee over mijn personage dan mijn broer. Hij wilde haar meer ontwerpen in de lijn van de warme moeder. Ik zag Connie evenwel als iemand die was opgeofferd. Zodanig dat ze de vader wil worden, of de methodes van de vader wil gebruiken. Ze wordt dodelijk en sinister. En dat klopt met haar personage. Want anders zou alles waar haar familie voor stond – de moord op haar echtgenoot en dus de vernietiging van haar eigen familie – zinloos zijn geweest. Zeker wanneer haar broer Michael boete wil doen en plannen heeft om het rechte pad te bewandelen. In zeker zin wil Connie haar verstoorde concept van haar vader volgen.
U heeft Marlon Brando leren kenen. Vertel eens..
Talia Shire: Toen hij naar die eerste repetitie kwam, was hij een heel jonge, vitale, charismatische man die met wat make-up een grote transformatie kon ondergaan. Je zag dat hij een ongelofelijk goede acteur was. Hij kwam van de school van Stella Adler en hield ervan om in zijn personage te blijven. Ik heb heel veel van hem geleerd. Op een filmset wil je energie al snel eroderen wanneer je te lang moet wachten tussen opnames. Marlon spaarde zijn energie op. Wanneer er cut werd geroepen, greep hij altijd naar een boek, zodat je hem niet zou storen. Of hij deed een dutje. Zodat hij zich helemaal kon geven nadat er ‘actie’ werd geroepen. Hij gebruikt ook oordopjes zodat hij aandachtiger moest luisteren naar zijn tegenspeler. Dat had hij geleerde van Adler die zei dat luisteren een zeer actieve bezigheid is. Maar tegelijkertijd had Marlon een hekel aan acteren. Hij had een haat-liefde relatie met acteren.
Wat denkt u van The Godfather part III?
Talia Shire: Het originele script bevatte het personage van Robert Duvall. Maar ze kregen Duvall er niet van overtuigd om terug te keren. Dat was een harde noot. Je hebt Michael als een King Lear die voor boetedoening wil gaan. Maar met zo’n personage heb je een andere partner van vroeger nodig, die dezelfde taal spreekt. Je miste dus die cruciale relatie om het geheel in balans te brengen. Het liet Al Pacino niet toe om op psychisch vlak een echte Lear te worden. Dus ik wist op basis van het script dat dit een heel grote film kon worden. Spijtig dat we die film nooit hebben kunnen maken. Toch hou ik van de derde film onder meer omdat hij de corruptie exploreert…tot in het hart van de kerk, de tempel van boetedoening.
U bent ook beroemd geworden als Adrian Balboa, de vrouw van bokser Rocky (Sylvester Stallone). Wie is eigenlijk het bekendst: Connie of Adrian?
Talia Shire: Adrian. Die rol was heel belangrijk voor mij omdat ik via haar mijn persoonlijke talent heb kunnen uiten. Ik speel wel niet mee in de laatste Rocky-film omdat ze gestorven is als de film begint. Ik heb er met Sylvester nog over gepraat. Had ze nog even moeten terugkomen of niet? Ik heb zelf mijn (tweede) echtgenoot (producer Jack Schwartzman) verloren en weet wat verlies is. Sylvester mocht dus zeker niet licht over de dood van Adrian gaan. Maar dat heeft hij ook niet gedaan. Ik denk dat hij op dat vlak goed werk heeft geleverd.
