Het mysterie van tijdreizen blijft de mensheid fascineren. In de literatuur prikkelden begin 19de eeuw auteurs als Washington Irving (Rip Van Winkle) en Charles Dickens (A Chrismas Carol) al ieders fantasie met hun literaire uitstapjes naar andere tijdzones. Toen H.G. Wells met zijn The Time Machine in 1895 ophef maakte en daarmee de moderne scienfictionroman introduceerde, was the sky helemaal niet meer the limit. Vraag dit momenteel maar eens aan ruimtegeeks als Elon Musk (SpaceX), Jeff Bezos (Blue Origin) en Yusaku Maezawa (Starship).
In de filmwereld was en is dit niet anders. Even kort door de bocht hoef je maar even te denken aan klassiekers als Back to the Future, The Terminator of recenter aan onder meer Avengers: Endgame of Christopher Nolans Tenet. Het lange filmlijstje over dit eeuwige thema wordt nu aangevuld met Synchronic van het duo Justin Benson-Aaron Scott Moorhead. Dit tweespan werkt al jaren samen (Resolution, Spring en The Endless) en beweert het idee voor Synchronic gekregen te hebben tijdens een nachtmerrie over hoppen door tijddimensies geïnjecteerd met sloten straffe hallucinogenen.
Je mag hun accreditief letterlijk nemen want in Synchronic draait alles rond Steve en Dennis. Hoewel boezemvrienden van jongs af en dagelijks samen op pad als ervaren paramedici die deel uitmaken van het MUG-team in New Orleans, leiden zij een totaal verschillend leven. Steve is een bedreven nachtbraker en loepzuivere womanizer. Dennis is gehuwd en heeft twee kinderen. Tijdens hun vaak hectische ritten spuien ze hun onbehagen over een uitgeblust huwelijk en de eenzaamheid waartegen een vrijgezel moet opboksen.
De laatste tijd worden ze opmerkelijk vaak opgeroepen voor bizarre noodsituaties met ongebruikelijk gruwelijke overlijdens. Een slang die een vrouw op haar hotelkamer doodbijt, een geblakerd lijk dat ligt te smeulen tussen kapotte attracties in een afgebrand pretpark of een junk die is doorkliefd met een mysterieus zwaard. Na onderzoek blijken deze moorden allemaal te zijn gelinkt aan een nieuw en uiterst gevaarlijk designerdrug genaamd Synchronic. Steve ontdekt dat de drug het brein ongewild in staat stelt om de tijd om te buigen met als risico dat je voor altijd gevangen komt te zitten in het verleden. Wanneer op een dag blijkt dat Dennis’ tienerdochter synchronic heeft genomen en sindsdien spoorloos is verdwenen, dringt de tijd. Zonder aarzelen snelt Steve zijn gabber tegemoet en aarzelt niet om te experimenteren met het dodelijke psychedelicum. Hij vat prompt een levensgevaarlijke zoektocht aan om Denis’ oogappel te redden.
Synchronic is een interessante, groezelige, bij momenten spannende en vooral atypische sciencefiction-prent waarin het scenaristen/regisseursduo echter pseudo intellectualistisch horror- en thrillerelementen mixt. Doch bij deze wat geforceerd beoogde hybriditeit knelt precies het schoentje. Benson en Moorhead nemen te veel hooi op hun vork. Ze zijn natuurlijk niet aan hun proefstuk toe en beseffen dat maar al te goed. Ze proberen dan ook (wat krampachtig) hun ‘tekortkomingen’ en te hoog gegrepen ambitie te emballeren. Ze dikken hun rammelende plot aan met (overdreven) human interest-elementen bij hun hoofdpersonages. Zelfs een beetje van het goede te veel want als kijker kan je je echter niet empathisch inleven in deze holle personages die bovendien te artificiële en zeurderige dialogen uitbraken. De makers kiezen tevens voor een niet lineaire structuur. Helaas redden deze camouflagepogingen de prent niet want wat ontbreekt is een degelijke cinematografie en emotionele gravitas.
Wat er wel indruk maakt, is de vaart waarmee de film van start gaat. De speciale sfeer van New Orleans die heel doeltreffend wordt uitgespeeld. De protagonisten Anthony Mackie (Outside the Wire, The Banker, The Falcon and the Winter Soldier) en Jamie Dornan (Fifty Shades, Flying Home) die naar behoren acteren. De goed uitgekozen speciale Louisiana-locaties. Het verdienstelijke productiedesign. Enkele visueel verassende speciale effecten en het af en toe welgekomen streepje humor. De soms scherpe beschouwingen over racisme, rouw en eenzaamheid. De benauwende en heel functionele soundtrack. Kortom, Synchronic werkt als een drug: sommigen zullen zich in de wolken wanen terwijl anderen een bad trip zullen doormaken.
GENRE: drama, horror, mysterie
JAAR: 2019
REGISSEUR: Justin Benson, Aaron Moorhead
CAST: Anthony Mackie, Jamie Dornan, Kate Aselton, Betsy Holt
LAND: USA
