Michael Glawogger gaat in de meeslepende documentaire Whores’ Glory niets of niemand uit de weg. Na Megacities (1998) en Workingmans Death (2005) vormt dit portret over prostitutie het derde deel van zijn trilogie over globalisering. De Oostenrijkse filmmaker volgt in drie verschillende uithoeken van de wereld sekswerkers en dat levert een aangrijpend beeld op dat op het Filmfestival van Venetië de Special Orrizontti Jury Price kreeg.
In drie aparte delen komen we vervolgens in Bangkok, Bangladesh en het Mexicaanse Reynosa terecht. Drie hoerenwijken die elk verschillend werken, maar waar uiteindelijk het hoertje niet meer dan een klomp vlees is. In de Thaise hoofdstad zitten de hoertjes in de Fishtank achter glas met een nummer om de hals. De zaakvoerder vertelt, met een microfoon in de hand, aan de (vaak getrouwde) klanten wat de specialiteiten van de dames zijn en welke kunnen aangeraden worden, net alsof men in een toonzaal van auto’s is binnengestapt.
Alvorens ze naar hun werk gaan, springen de hoertjes een tempel binnen om er een gebedje te prevelen zodat ze die dag veel klanten zullen krijgen. Als gedienstige arbeidsters dienen ze dagelijks hun lichaam aan, terwijl de hoerenlopers die ook aan het woord komen het de normaalste zaak van de wereld vinden dat een getrouwd man naast de pot mag pissen.
Het hypermoderne hoerenwereldje van Bangkok waar de prostituees de klanten met een laserstraal proberen binnen te lokken staat in schril contrast met de armetierige krottenwijk van Faridipuri in Bangladesh waar piepjonge meisjes te koop worden aangeboden. Oudere hoeren vangen jonge kinderen van de straat op, en in ruil voor kost en inwoon gaan de tieners met talloze mannen naar bed. Schokkende beelden die je doen walgen, maar Glawogger oordeelt niet. Een kapper vindt het normaal dat hij dagelijks twee keer naar de hoeren gaat, terwijl een jong meisje bij haar moeder om een condoom vraagt dan weer ijskoud vertelt dat ze dagelijks 40 mannen over zich heen krijgt en dat de stinkende geur van de hoerenlopers na een tijdje wel begint te wennen. Het laatste luik speelt zich af La Zone, een levensgevaarlijke prostitutiewijk in het Mexicaanse Reynosa waar de hoerenlopers geen greintje respect voor de meisjes hebben die alleen maar dienen voor hun eigen perverse spelletjes. Ook al vertelt Glawogger niks nieuws blijft Whores’ Glory een keiharde confrontatie met de wrede seksindustrie waar een mensenlichaam puur handelswaar is waar emoties uit den boze zijn.
GENRE : documentaire
JAAR : 2011
REGIE : Michael Glawogger
LAND: OOSTENRIJK
