Cassandra Webb leeft een alledaags leventje als verpleegkundige in New York. Wanneer ze op een dag een bijna doodservaring heeft, begint ze ineens last te krijgen van visioenen. Ze gaat op zoek naar de oorzaak ervan en ontdekt al snel dat ze verbonden lijkt te zijn met 3 jonge meisjes die in de toekomst een belangrijke rol te vervullen hebben. Wat volgt is een achtervolging die zich ontwikkelt in een web met oneindig veel mogelijkheden.
Dat Sony opnieuw geld rook na de vernieuwde samenwerking met Marvel en Spider-Man is wel duidelijk. De Sony-molen staat dan ook niet stil. Na eerdere projecten waaronder Venom, Venom: Let There Be Carnage en Morbius is het nu de beurt aan Madame Web. Hoewel voor sommigen Venom een succes was, was dat voor Venom: Let There Be Carnage allesbehalve het geval. Om nog maar te zwijgen over Morbius.
Met Madame Web lijkt dit dezelfde richting op te gaan. Het verhaal heeft wel potentieel, maar voelt heel onderontwikkeld aan. Zo focust de film op regelmatige basis op punten die minder van belang aanvoelen en had het meer stil mogen blijven staan bij zaken die wel waarde aan het verhaal toevoegden. Je hoeft er dus niet van te schrikken als je de zaal verlaat met nog redelijk wat vraagtekens in je hoofd.
Wat de film wel aangenaam maakt is de sterke vrouwelijke cast. Met Dakota Johnson, Sydney Sweeney, Isabela Merced en Celeste O’Connor brengt ook Sony eindelijk een vrouwenteam aan (toekomstige) superhelden samen. Iets wat in onze ogen al veel eerder had mogen gebeuren. De dames voegen ieder op beurt hun eigen karakter toe aan hun personages waardoor de band tussen hen heel echt aanvoelt. We zijn er dan ook rotsvast van overtuigd dat als het verhaal beter uitgeschreven was geweest en in combinatie met deze groep, de film een pak hoger had gescoord. Gemiste kans, Sony.
Uiteraard zit de film ook vol easter eggs in een poging om het publiek te entertainen. Zo speelt de film zich grotendeels in 2003 af, waardoor je al vlug hoopt om een glimp op te vangen van Tobey Maguire als Spider-Man. Niet is minder. De vraag in welk universum madame Web zich afspeelt blijft onbeantwoord en zal vermoedelijk pas in een mogelijks vervolg aan het licht komen. Ook de slechterik van dienst loopt rond in een soort Spider-man/Venom kostuum waar je jezelf toch even de vraag stelt: wie komt er toch met deze designs af? En natuurlijk mag een verdoken “With Great Power Comes Great Responsibility” niet ontbreken.
Geen female-power film zonder ook een vrouwelijke regisseur aan het roer. Die functie is naar S.J. Clarkson gegaan. Hoewel Clarkson nog niet veel speelfilms heeft gemaakt, is ze wel thuis in het regisseren van verhalen waarbij vrouwen een pertinente rol spelen. Zo kroop ze al eerder in de regie voor Orange Is the New Black, Jessica Jones en The Defenders. Ook voor Succession mocht ze één aflevering maken. Jammer voor haar dat dit verhaal tegenslaat. Hopelijk krijgt ze in de toekomst toch een degelijk verhaal om zich te bewijzen dat ze ook degelijke speelfilms kan maken.
Hoewel de vrouwelijke cast alles uit de kan haalt om de film te doen slagen, kan het verhaal dat duidelijk niet. Als zelfs Dakota Johnson al aangeeft dat ze de film zelf nog niet gezien heeft, kan men zich alleen maar afvragen of het wel de moeite waard is om hem te gaan zien. Het verhaal van Madame Web voelt heel onstabiel aan en raakt zichzelf kwijt in het web van gebeurtenissen. De film speelt zich grotendeels af in 2003 en zo voelt het dan ook heel hard aan, net alsof de film 20 jaar te laat verschenen is. Een popcornfilm om tussendoor te kijken wanneer je niet weet wat op te zetten. Jammer. Wij houden ons hart al vast voor een mogelijk vervolg en voor de volgende Sony-film die er in oktober aankomt: Kraven, The Hunter. Moet de Sony-molen blijven draaien of kan het best toch een andere richting opslingeren?
Genre: avontuur, actie, sciencefiction
Jaar: 2024
Regisseur: S.J. Clarkson
Cast: Dakota Johnson, Sydney Sweeny, Isabela Merced, Celeste O’Connor
Land: USA
Speelduur: 116 minuten
