Met Petit Samedi, een documentaire waarin het thema verslaving wordt behandeld door de ogen van een moeder en haar zoon, won de in Namen geboren scenariste/regisseuse Paloma Sermon-Daï in 2020 de Bayard d’Or, de hoogste prijsvogel op het FIFF (Internationaal Festival van de Franstalige Film van Namen) en een Magritte Award voor de beste documentaire. Met Il Pleut dans la Maison lanceert ze haar eerste langspeelfilm die verrassend werd geselecteerd door het prestigieuze filmfestival van Cannes in de sectie Semaine de la Critique en er meteen werd bekroond met de Juryprijs.
De opkomende Belgische cineaste zet in dit sociaal drama haar introspectieve verkenning van familiedynamieken voort en brengt de protagonisten terug van haar eerste kortfilm Makenzy uit 2017 en analyseert ze ragfijn en subtiel de speciale relatie tussen een zus en haar jongere broer.
De filmmaakster liet zich voor het verhaal inspireren door autobiografische ervaringen die ze beklijvend vermengt in fictie en documentaire. Het is een hete zomer ergens in Wallonië. Door de permanente afwezigheid van hun gescheiden alleenstaande aan drugs- en alcoholverslaafde moeder die leeft in Mach 5-versnelling, moeten de twee achtergelaten jongvolwassenen, Purdy en Makenzy, zelfstandig proberen te overleven.
Purdey doet uit noodzaak een vakantiejob als onderhoudsvrouw in een plaatselijk hotelcomplex terwijl Makenzy als kleine crimineel in wording, er op los steelt bij toeristen die tijdelijk in het dorp neerstrijken. Niet bepaald een optimaal pedagogisch verantwoorde gezinssituatie, toch houdt het misdeelde jonge tweespan het hoofd boven water en ontstaat er een heel speciale en warme band tussen broer en zus in dit sterk sociaal en uit het leven gegrepen kitch & sink-parabel.
Paloma Sermon-Daï duikt diep in de realiteit van haar personages, maar weerstaat aan de verleiding om een dramaturgie te creëren die volledig draait rond drama en tragedie, een stijl die een terugkerend kenmerk is van de broers Dardenne door wie ze zichtbaar is beïnvloed.
Toch bevrijdt de filmmaakster zich van het gekende en typische Dardenne-kader en verkent ze in haar langspeelfilmdebuut een nieuwe horizon die veel dichter bij het alledaagse leven ligt, waar solidariteit samengaat met humor en er een diepe liefde ontstaat tussen broer en zus. De cineaste streeft naar het zo getrouw mogelijk weergeven van de authenticiteit van haar personages. Dit resulteert in een portret van adolescentie en familiebanden dat hun problemen benadert met een ontroerende en tegelijk opbeurende menselijkheid die in elke scène naar voor komt.
De twee jonge acteurs Purdey en Mackenzy Lombet, spelen hun eigen rol – ze zijn in het echte leven ook broer en zus en behouden in de film hun eigen naam – en zijn bijzonder fascinerend in hun vermogen om hun narratieve kracht naar voor te brengen onder leiding van de uiterst effectieve cineaste. Ze zijn twee illustrerende voorbeelden van beklijvend naturel acteren. Niets wordt trouwens aan het toeval overgelaten, van de camerahoeken tot de regie van de acteurs en actrices, en zelfs de montage wordt geleid als een muzikale partituur waarin de persoonsportretten met grote nauwkeurigheid worden gevolgd en in balans worden gebracht.
Il Pleut dans la Maison is een opmerkelijk sterk minimalistisch sociaal-relationeel – uit het leven gegrepen – Waals coming of age-gezinsdrama waarin de speciale en uit noodzaak gedreven relatie tussen broer en zus centraal staat binnen een disfunctioneel gezin met gemis aan pedagogische verantwoordelijkheid. Er wordt op hoog niveau en ‘levensecht’ geacteerd dankzij een intelligente en empathische mise-en-scène en de expliciet narratieve boodschap kan niet duidelijker worden geponeerd. Paloma Sermon-Daï is onvoorwaardelijk een straf, sociaal geëngageerd opkomend talent om heel nauwlettend in het oog te houden.
Genre: drama
Jaar: 2023
Regisseur: Paloma Sermon-Daï
Cast: Purdey Lombet, Mackenzy Lombet, Louise Manteau, Cloé Petit, Donovan Nizet
Land: België, Frankrijk
Speelduur: 82 minuten
