Met Une affaire de principe licht regisseur Antoine Raimbault (Une intime conviction) deksels van de stinkende potten der belangenvermenging, smeergeldaffaires en machtsspelletjes binnen de Europese instellingen. In dit geval speelt alles zich af in het begin van het vorige decennium, toen de tabaksindustrie nog dacht met alles weg te komen.
Raimbault koos voor een fictiefilm en niet voor een documentaire. Hij baseerde zijn prent op het boek Hold up à Bruxelles – les lobbies au coeur de l’Europe (2014). Dat werd geschreven door José Bové, een Franse groene gigant, landbouwer, activist, Europarlementslid, presidentskandidaat en luis in de pels van onder anderen die andere José, genaamd Barroso.
Une affaire de principe begint wanneer een nieuwe Europese richtlijn rond tabak gestemd wordt. Via flashbacks zien we hoe Bové samen met zijn assistent en een idealistische jonge stagiaire op wantoestanden stoten. De film voert ons tot in Malta, maar speelt zich grotendeels af in en rond het Berlaymontgebouw en de Europese wijk in Brussel met best fraaie kiekjes er bovenop.
De kracht van Une affaire de principe ligt in de acteerprestaties met de immer overtuigende Bouli Lanners als de charismatische Bové. Wim Willaert zie je ook niet elke dag als Europarlementslid. In andere kleine bijrollen herkennen we Joaquim de Almeida als corrupte commissievoorzitter Barroso en Maria De Medeiros als medewerker van de Wereldgezondheidsorganisatie. Ondanks de ietwat droge materie verveelt de film geen seconde en laat hij zich bekijken als een thriller. Wij noteren de uitspraak: “Het zijn niet de instellingen die corrupt zijn, wel medewerkers ervan”. Jammer dat Une affaire de principe voor Vlaanderen alleen in Brussel wordt vertoond en dan nog zonder ondertiteling. De film verdient een ruimere release.
Genre: Politiek drama
Jaar: 2024
Regisseur: Antoine Raimbault
Cast: Bouli Lanners, Wim Willaert, Thomas Vandenberghe, Céleste Brunnquell, Joaquim de Almeida, Maria de Medeiros
Land: Frankrijk, België
Duur: 95 minuten
