Nonnen in de cinema zijn weer helemaal in. Niet dat ze ooit zijn weggeweest, denk maar aan de oneindige spin-off films uit The Conjuring-reeks of Immaculate met Sydney Sweeney, ongetwijfeld de beste uit de nieuwste lichting van de nunsploitation. Ook in The New Boy draait het om een vrome vrouw in habijt, maar qua opzet en sfeer ligt deze Australische prent mijlenver af van de horrortitels die we de laatste tijd (niet altijd met evenveel zin) de revue zagen passeren.
The New Boy is zowel het geesteskind van regisseur en scenarist Warwick Thornton als van hoofdrolspeelster Cate Blanchett, die zelf van Australische komaf is en zo geëngageerd was als producente geld te pompen in het project. Wie het vorige werk van Warwick Thornton kent (Samson and Delilah en Sweet Country) weet dat hij voor ingetogen cinema gaat, die zijn tijd neemt en de focus legt op weidse landschappen. Dat is in The New Boy niet anders.
Het verhaal speelt zich af in de jaren 40 van de vorige eeuw en kaart een bladzijde aan uit de Australische geschiedenis waarvoor men zich honderd jaar later nog diep zou voor moeten schamen. De pancarte waarmee de film aanvangt, windt er dan ook geen doekjes om. De kolonialisten willen het Australische landschap “ontzwarten” en om dat doel te bereiken mogen alle mogelijke middelen worden ingezet.
The New Boy begint dan ook met een vrij brutale scène waarin een Aboriginal-kind net niet doodgeslagen wordt. De gewonde jongen wordt overgebracht naar een klein klooster waar Zuster Eileen (Cate Blanchett) de plak zwaait. De kloosterverantwoordelijke is er al lang niet meer, maar om de schijn (en dus ook de subsidies) hoog te houden doet Eileen zich in de officiële brieven voor als de vlagvoerder van de abdij.
Een mysterie dat best wel voor een intrigerend verhaal had kunnen zorgen, doch wordt het helaas op een bijna potsierlijke scène na niet verder uitgediept. Het is niet het enige minpunt van het scenario, want ook over “de new boy” zelf vernemen we maar weinig. Weliswaar briljant en innemend vertolkt door Aswan Reid, maar ook over hem blijven we in het ongewisse achter. Zeker als het sprakeloze en naamloze kind dat door de ogen van de lokale bevolking net als een wild dier dringend moet heropgevoed worden, plotsklaps bovennatuurlijke krachten en de stigmata van Christus vertoont.
Deze religieuze elementen kunnen voor menig filmliefhebber een zwaar struikelblok zijn, want The New Boy is grotendeels opgebouwd rond het godvruchtig aspect, zelfs de dialogen bestaan vaak uit flarden gebeden waaraan eveneens maar weinig verdere inhoud wordt gegeven. Het strikje rond de verpakking is gelukkig wel het magistrale camerawerk of de bedwelmende score van Nick Cave en Warren Ellis, helaas verzandt de film te vaak in vage symboliek die bij de kijker wel vragen oproept, maar ze helaas nooit beantwoordt. Ook Cate Blanchett – zonder meer één van de beste actrices haar generatie die met Tàr die begeerde Oscar had moeten winnen – ontgoochelt. Niet door haar acteerwerk, wel omdat je haar te vaak als een schim in habijt aan het werk ziet rondhuppelen, waardoor het soms lijkt of ze de actrice zichzelf doelbewust naar de achterhoek wringt. Het past wel bij het personage, maar niet als je een uitgesproken Cate Blanchett –film wil.
The New Boy is zeker geen slechte film (wel soms ronduit saai) en wie heeft genoten van pakweg Walkabout van Nicolas Roeg en bereid is om de loodzware, soms storende religieuze bagage met zich te willen meesleuren, zal wellicht kunnen genieten van deze intieme prent. Alleen blijf je met dat pijnlijke gevoel zitten dat hier zo veel meer inzat.
Genre: drama
Jaar: 2023
Regisseur: Warwick Thornton
Cast: Cate Blanchett, Aswan Reid, Deborah Mailman
Land: Australië
Speelduur: 96 minuten
