Riccardo Freda heeft als cineast bij het grote publiek zeker niet de bekendheid van mannen als Umberto Lenzi, Sergio Martino of Lucio Fulci, maar dat wil niet zeggen dat hij niet belangrijk is. Meer zelfs, zijn debuut I Vampiri uit 1956, dat mede tot stand kwam mt de hulp van diens goede vriend Mario Bava, wordt aanzien als de eerste Italiaanse horrorfilm met geluid (de stomme film Il mostro di Frankenstein uit 1920 was de allereerste).
Hij was vooral actief in de jaren 60 met als hoogtepunt het bejubelde The Horrible Dr. Hichcock, dat door nieuwe releases op zowel Radiance als Vinegar Syndrome weer volop in de belangstelling staat. In tegenstelling tot zijn collega’s liet hij in de jaren 70 op drie titels na niets meer van zich horen, om na een stilte van bijna tien jaar terug te komen met Murder Obsession (Follia Omicida), ook soms uitgebracht als Fear.
Het verhaal doet denken aan zowel The Bird with the Crystal Plumage als Deep Red. De reden is simpel. De scenarist van Murder Obsession is Fabio Piccioni, die in de jaren 60 het kortverhaal Il Grido Del Capricorno schreef, waarop de twee Dario Argento-films lichtjes gebaseerd zijn. Het enige wat Piccioni deed was het verhaal een eigentijdse draai geven. Riccardo Freda zag die parallellen ook, maar als een rasechte Italiaan trok hij zich daar niks van aan en wilde hij met Murder Obsession nog één keer een film maken die hem terugbracht naar zijn grote liefde: de horror.
Het is moeilijk om Murder Obsession in één stijl te duwen. Vaak situeert de film zich in het genre van de gothic horror, maar je ziet er evengoed ook giallo-elementen in (die handschoenen!) Het verhaal draait om de succesvolle acteur Michael (Stefano Patrizi) die de term method acting wel zeer letterlijk neemt. Het is een man met een duister verleden die gebukt gaat onder het leven omdat hij op jonge leeftijd zijn vader doodstak. Het concept van het Oedipus-complex is dan ook nooit ver weg. Samen met zijn vriendin Deborah (Silvia Dionisio, de latere echtgenote van Ruggero Deodato, die onder meer Cannibal Holocaust maakte) bezoekt hij zijn moeder (Anita Strindberg) voor het weekend. Het koppel wordt vergezeld door andere mensen die betrokken zijn bij een film. In pure Agatha Christie-stijl beginnen de gasten één voor één te verdwijnen en de gestoorde Michael is ervan overtuigd dat hij de dader is.
Spannend is de film nooit, zelfs niet echt interessant, maar het is wel allemaal mooi om naar te kijken en dan hebben we het niet alleen over het vrouwelijke schoon, die helemaal niet blij waren dat ze hun jawoord hadden gegeven voor Murder Obsession. Vooral Laura Gemser (bekend uit de Black Emanuelle-franchise) ervaarde de film als een ware nachtmerrie en beweerde dat ze van Riccardo Freda in één van de scènes een echt mes moest gebruiken. Ook Martine Brochard had geen goede woorden voor de methode van Freda en vertelde later dat ze bijna gewond raakte omdat een kettingzaag te dicht bij haar gezicht kwam.
Methodes die nu niet meer zouden kunnen – gelukkig maar – toch levert het toffe cinema op. Hoewel Murder Obsession niet meer is dan het zoveelste Italiaanse niemendalletje dat dient als kapstok voor bloot vlees en brave gore blijft het wel leuk om naar te kijken. Je mag er trouwens zeker van zijn dat ook Brian De Palma deze titel zag, je moet maar eens goed letten op de gelijkenissen tussen het begin van Murder Obsession en diens meesterwerk Body Double.
Murder Obsession is uit als Blu-ray op Raro Video.
Genre: thriller, gothic thriller, slasher, giallo
Jaar: 1981
Regisseur: Riccardo Freda
Cast: Stefano Patrizi, Martine Brochard, Henri Garcin, Laura Gemser, John Richardson, Anita Strindberg, Silvia Dionisio
Land: Italië
Speelduur: 97 minuten
