Brian De Palma behoort samen met o.a. Hal Ashby, Paul Schrader, Martin Scorsese, George Lucas, Woody Allen en Steven Spielberg tot wat men later de Movie Brat-generatie is gaan noemen. In feite een schizofreen clubje, want het waren wel regisseurs die weigerden om de Hollywoodregels te volgen, toch maakten ze films voor de grote studio’s. In 1980 kwam hieraan een einde toen Michael Cimino er in zijn eentje voor zorgde dat United Artists failliet ging door zijn Heaven’s Gate.
Hierdoor waren het weer de producers die de lakens zouden uitdeelden, ondertussen was Brian De Palma dankzij de gigantische hit Carrie uitgegroeid tot één van de meest populaire regisseurs waardoor hij één van de weinige cineasten was die ongestoord zijn gang mocht gaan. In de jaren 90 had De Palma wel met de eerste Mission:Impossible een blockbuster op zak om u tegen te zeggen, toch lag zijn commerciële hoogtepunt in de jaren 80 en dan nog wel met zeer gevarieerde genres.
In de jaren 80 ging De palma met Dressed To Kill en Blow Out vrolijk op dit elan verder en als er één film was die wel zeer dicht aanleunde bij het werk van Hitchcock dan was het zeker en vast Body Double dat net zoals in Hitchcocks Vertigo over hoogtevrees gaat en waarbij bepaalde scènes specifiek refereren naar Rear Window en is er zelfs een Psycho-achtige douchescène.
Nog meer Hitchcock werd het door de hoofdrol aan Melanie Griffith te geven, de dochter van Tippi Hedren die in Marnie en The Birds van Hitchcock speelde. Dat laatste was volgens De Palma evenwel puur toeval, want aanvankelijk zou de porno-actrice Annette Haven de rol van Melanie krijgen, maar ironisch genoeg werd die op het nippertje geweigerd omdat ze niet sensueel genoeg was.
Vaak voelt Body Double, die in de Benelux werd uitgebracht onder de hilarische naam “De Dood Klopt Tweemaal Aan” net als Dressed To Kill vaak aan als een giallo, zeker door de fantastische score van huiscomponist Pino Donaggio.
De film werd de grote doorbraak van Melanie Griffith die in datzelfde jaar van zich liet horen in één van de meest toegankelijke Abel Ferrara-films Fear City, maar voor de rest bestond de cast uit vooral onbekenden zoals Craig Wasson die nadien vrede moest nemen met heel wat minder bekende titels zoals A Nightmare On Elm Street 3: Dream Warriors en het nu compleet vergeten Four Friends van Arthur Penn waarvoor hij overigens een Oscar-nominatie kreeg.
Body Double heeft een donkere, grimmige sfeer die doet denken aan Suspiria van Dario Argento. Een ongelooflijk spannend meesterwerk, zonder dat daar in feite (op de drilboor en de hond na) veel bloed aan te pas komt.
GENRE: thriller
JAAR: 1984
REGISSEUR: Brian De Palma
CAST: Craig Wasson, Melanie Griffith, Gregg Henry, Deborah Shelton, Guy Boyd, Dennis Franz
LAND : USA
