Ook al was de eerste Pet Sematary een enorm groot succes, toch hoor je maar weinig mensen spreken over Pet Sematary Two. Deze sequel verscheen drie jaar later en stierf vliegensvlug een stille dood. Critici maakten er een sport van om de film af te breken en ook de horrorfans lieten het afweten. Zelfs in de videotheken waar de fans niet vies waren van een sequel of prequel, liep het allesbehalve vlot. Een zo goed als vergeten film dus waarvan we ons afvragen of die echt zo slecht is als men ons wil doen geloven.
Je mag gerust de stenen van stal halen om ons te bekogelen, maar Pet Sematary Two is best genietbaar en zelfs beter dan de overbodige remake uit 2019 van Kevin Kölsch en Dennis Widmyer. Vergelijk hem alleen niet met de eerste versie uit 1989.
Het verhaal van Pet Semetary, in 1983 bedacht door Stephen King, is door de popcultuur al even bekend als de Ramones-song. In het gehucht Ludlow bevindt zich een Indiaanse begraafplaats met reanimerende krachten. Wie er begraven wordt, komt later weer tot leven. Het addertje onder het gras is alleen dat het niet onder je oorspronkelijke vorm is, maar wel als bloeddorstige zombie. Dat dit zeer verregaande gevolgen kon hebben, zagen we in het eerste deel, maar net zoals in het echte leven trekken ook in horrorfilms mensen geen lessen uit gemaakte fouten.
Het verhaal begint met een ietwat ongelukkig gefilmde elektrocutie van een actrice en lijkt visueel op een amateuristische en klungelige Brian De Palma. De actrice is de moeder van de dertienjarige Jeff Matthews (Edward Furlong). Vader Chase (Anthony Edwards) kan als geneeskundige – hij is de dierenarts van het dorpje – de dood van zijn echtgenote best wel plaatsen, maar de tiener gaat volledig door het lint. Als zijn vriend Drew Gilbert (Jason McGuire) hem over de begraafplaats vertelt, wordt de drang groot om het lichaam van zijn geliefde moeder te begraven op het kerkhof.
Of het een verstandige keuze is of niet laten we in het midden, maar Paramount zette al zijn hoop op het kindsterretje Edward Furlong, die wereldberoemd was geworden als John Connor in Terminator 2: Judgment Day, en ook al in Children of the Corn meespeelde, ook een Stephen King-verfilming was. De regie werd in de vertrouwde handen van Mary Lambert gestopt die naast een resem videoclips – van Madonna tot Lionel Richie – ook de eerste Pet Sematary draaide.
Op geen enkel vlak overtreft de tweede film de eerste. Niet dat iemand dit had verwacht. Dat ligt niet alleen aan het veel lagere budget, maar omdat het om een dode – later hondsdolle- hond gaat denk je ook vaak aan Cujo. Dat leidt niet per se tot negatieve gevoelens, maar de CGI maakt er niet alleen een onnozele creatuur van, maar ook een ongeloofwaardige en dat komt het horroreffect niet ten goede. Gelukkig vergeet Mary Lambert de humor niet en dat is net dat wat Pet Sematary Two redt. De sfeer van Stand By Me is dan ook nooit ver weg.
Genre: horror, thriller
Jaar: 1992
Regisseur: Mary Lambert
Cast: Edward Furlong, Anthony Edwards,Clancy Brown, Jared Rushton
Land: USA
Speelduur: 100 minuten
