‘Arme Joe’, werd in 1968 melodieus door de keizer van het Vlaamse lied in ons collectief geheugen gezongen. Uiteraard had Will Tura het toen niet over dezelfde Joe die nu centraal staat in de gelijknamige film van de talentvolle Amerikaanse cineast David Gordon Green die vorig jaar met de aparte roadmovie Prince Avalanche, de Zilveren Beer won voor Beste Regisseur op het filmfestival van Berlijn.
Green had zich voordien ook al laten opmerken met George Washington en Pineapple Express. In een ingedommeld dorp ergens in het rurale Texas probeert Joe Ransom tot rust te komen en alles op een rijtje te zetten. We leren het titelpersonage kennen als een diep getormenteerde loner met een gevangenisverleden die daarenboven worstelt met een driftig temperament. Omdat er nu eenmaal brood op de plank moet komen, houdt hij zich professioneel bezig met het vergiftigen (!) van bomen. Hoewel diep getraumatiseerd, is Joe daarom niet minder kwetsbaar. Hij is verankerd in de ruige omgeving, wordt zelfs door sommigen gerespecteerd, maar kent ook vijanden met afgunst die hun demonen onder controle proberen te krijgen.
Joe temt zijn persoonlijke duivels met een ongezonde portie seks, drugs & rock ‘n roll, tot hij zich als zelf ontgoochelde verloren zoon met overgave ontfermt over Gary, een 15-jarige knaap die hopeloos op zoek is achter werk omdat hij ondanks de brutale afrossing die hij van zijn alcoholische vader dagelijks incasseert, moet instaan voor zijn dysfunctionele en kansarme familie. Joe’s bemoeienis in andermans huishouden loopt evenwel faliekant af.
Joe is een realistische psychologische karakterstudie waarin er hard (het leven van outsiders is ruw) en gewelddadig (gevoelige kijkers zullen meermaals ‘onderduiken’) uit de hoek wordt gekomen. In deze donkere ballade over losers wordt niet alleen ingezoomd op de ‘gekende’ overlevingssmeerlapperij, maar staat Green gelukkig ook en vaak lyrisch, stil bij de sensibiliteit, warmte en empathie van zijn ‘aparte’ personages. Het geheel is een uitstekend, donker en no kidding-southern drama, maar straf is eigenlijk dat deze prent is gebaseerd op een semi-autobiografisch boek van Larry Brown.
Bovendien wordt er onvoorstelbaar sterk geacteerd door Nicolas Cage en Tye Sheridan, de knaap die zijn meesterschap al showde in The Tree Of Life en Mud. Regisseur David Gordon Green bewijst met Joe onmiskenbaar dat hij een van de grootste talenten is van het hedendaagse Amerikaanse independent-filmclubje. Blijkbaar is Will Tura toch een visionair: “Arme Joe, geen geluk voor jou, arme Joe”.
Genre: drama
Jaar: 2013
Regisseur : David Gordon Green
Cast: Nicolas Cage, Tye Sheridan, Ronnie Gene Blevins
Land: USA
Speelduur: 117 minuten
