Voor vele filmfans zal de naam van de Brusselaar Jaco Van Dormael synoniem staan met Toto le Héros, een film die door zijn speelsheid gezien kan worden als de voorloper van Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain. Hoewel de naam van Jaco Van Dormael net iets te veel in de vergetelheid is gesukkeld, is hij ook de maker van de succesvolle feelgoodfilm Le Huitième Jour, die qua thematiek vrij veel lijkt op Rain Man met Tom Cruise en Dustin Hoffman. De vriendschap tussen een zakenman en iemand die geestelijk beperkt is. Het enige verschil is dat Hoffman een sterk staaltje van method acting neerzet, terwijl in Le Huitième Jour de rol vertolkt wordt door Pascal Duquenne, die het syndroom van Down heeft en in 1996 voor deze rol in Cannes de prijs voor beste acteur kreeg. Een eer die hij moest/mocht delen met zijn tegenspeler Daniel Auteuil.
In Le Huitième Jour herken je duidelijk de Jaco Van Dormael-regie uit Toto le Héros. Zo had je bijvoorbeeld in zijn debuut het chanson Boum van Charles Trenet dat een belangrijke rol speelde. In Le Huitième Jour is dat Maman la plus belle du monde van de populaire operettezanger Luis Mariano. Een referentie die net iets te veel op de zenuwen werkt en vrij irritant wordt, maar de song staat wel synoniem voor de zoektocht naar zijn moeder in het leven van Georges (Pascal Duquenne). Georges beseft dat zijn moeder al lang is overleden en dat niemand hem wil opvangen, wat de reden is waarom hij in een instelling zit. Maar hoop doet leven, zeker in het wereldje van Georges en hij droomt ervan op een dag zijn moeder toch nog eens te kunnen ontmoeten, waar dat ook is.
Misschien lukt dat wel met zijn nieuwe vriend Harry (Daniel Auteuil). Hoewel vrienden een grote woorden zijn. De twee ontmoeten elkaar toevallig wanneer Harry per abuis een hond doodrijdt. Harry is dan ook het type dat voor niks geen tijd heeft, zelfs niet voor zijn eigen kinderen. maar volgens het aloude concept van de Hollywood- buddy cop movie zorgt Jaco Van Dormael ervoor dat de twee de allerbeste vrienden worden met alle gevolgen van dien.
Met Le Huitième Jour legt Jaco Van Dormael zeker geen foutloos parcours af. Te vaak bedient de Brusselse filmmaker zich van grapjes die te maken hebben met het onbegrip rond Georges’ syndroom van Down. Keuzes die wel op de lachspieren werken, zeker door het puik acteerwerk van Pascal Duquenne, maar het maakt de thematiek wel iets te burlesk waardoor je vaak terechtkomt in een net iets te platgestreken feelgoodmovie. Door het cinematografisch magie van Jaco Van Dormael weet Le Huitième Jour uiteindelijk toch de middelmaat te overtreffen.
Genre: komedie, drama
Jaar: 1996
Regisseur: Jaco Van Dormael
Cast: Daniel Auteuil, Pascal Duquenne, Miou-Miou
Land: België, Frankrijk, USA
Speelduur: 118 minuten
