Met de Britse cineast Stephen Frears is het altijd wel een beetje hit or mis. In de jaren 80 schopte hij graag tegen de schenen, wat rasechte klassiekers als My Beautiful Laundrette, Prick Up Your Ears of Sammy and Rosie Get Laid opleverde. Gedurfde titels die Frears een eigen gezicht in de Britse filmscène gaven. Maar de cineast had ook altijd een schizofreen trekje dat lonkte naar Hollywood. In feite is hij daar alleen maar met het kostuumdrama Dangerous Liaisons in geslaagd. Voor de rest bleef het vooral bij pogingen om het grote publiek te charmeren met gemakkelijk verteerbare verhaaltjes zoals Victoria & Abdul.
Een ander kantje van de Brit is ook wel dat hij weet hoe een goede misdaadfilm te maken. De beste is zonder twijfel The Grifters met John Cusack, Anjelica Huston en Annette Bening. Ook fijn, maar minder tijdloos is The Hit uit 1984. Het is geen toeval dat Wes Anderson de film aanhaalt als zijn favoriete Britse film. Als het schoentje ergens knelt, dan is het wel dat de film baadt in een style over substance. Mooi om naar te kijken, maar qua verhaal net iets te langdradig en wat ons betreft niet brutaal genoeg. We nemen dan ook aan dat Anderson nooit The Long Good Friday of Mona Lisa zag.
De film begint in de rechtbank wanneer de Londense gangster Willie Parker (Terence Stamp) op vraag van de politie tegen zijn criminele landgenoten getuigt. Eens het vonnis over zijn vroegere maatjes is gevallen, horen we We’ll Meet Again van Vera Lynn, waardoor we weten dat loontje om zijn boontje zal komen. Parker geniet volop van het Spaanse leven, maar tien jaar na het verraad krijgt de vrijbuiter bezoek van vier Spaanse jongeren, die hem ontvoeren zodat ze hem kunnen uitleveren aan de Britse huurmoordenaar Braddock (John Hurt).
Voor Terence Stamp werd het een terugkeer via de grote poort, want The Hit was zijn eerste film in tien jaar. Niet iedereen was echter even wild van deze titel. “These guys don’t have to use guns. All they have to do is open their mouths and bore each other to death”, schreef The New York Times. Hoewel vrij hard, ook wel een beetje de waarheid, want soms is het wat vechten tegen de verveling. Wel het opsnorren waard voor anglofielen of voor wie John Hurt (bijna steeds met zonnebril op) in één van zijn meest coole rollen wil zien.
Genre: misdaad
Jaar: 1984
Regisseur: Stephen Frears
Cast: John Hurt, Tim Roth, Laura del Sol, Terence Stamp
Land: UK
Speelduur: 98 minuten
