De Belgen zijn graag geziene gasten op het prestigieuze filmfestival van Cannes en keren regelmatig met prijzen terug uit de Franse badstad. Twee jaar geleden was zelfs een boerenjaar met awards voor Lukas Dhont (Close), Charlotte Vandermeersch en Felix Van Groeningen (De Acht Bergen) en de gebroeders Dardenne (Tori et Lokita). Vorig jaar werd Baloji (Augure) dan weer bekroond en in 2024 was Leonardo Van Dijl de geluksvogel. Zijn debuutfilm Julie Zwijgt won er de Prix Fondation Gan als de SACD-prijs.
In de Belgische inzending voor de Oscars maken we kennis met het 15-jarige tennistalent Julie (Tessa Van den Broeck). Ze is de sterspeler van haar academie en kan het wel eens ver schoppen. Wanneer haar coach Jeremy (Laurent Caron) op non-actief wordt gezet, moedigt de club, onder leiding van Sophie (Claire Bodson), iedereen aan te getuigen en hun verhaal te doen. Het ongepaste gedrag van de trainer heeft tot de zelfmoord van een andere poulain van hem geleid, maar Julie zwijgt en focust zich samen met haar nieuwe coach Backie (Pierre Gervais) op het sportieve aspect.
Geen evidente eerste rol om de carrière mee aan te vatten, al brengt Tessa Van den Broeck het er voortreffelijk van af. Dat het fysieke aspect geen probleem zou zijn voor een tennisster die al van jongs af aan een balletje slaat en een passie voor de sport heeft, mag niet verrassen, maar ook het acteren ligt haar. Ze weet met haar gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal de worstelingen en twijfels van Julie overtuigend weer te geven.
Dat is ook nodig, want Julie Zwijgt is het type film waarin weinig expliciet wordt benoemd en je tussen de lijnen moet kunnen lezen. Van Dijl schreef samen met Ruth Becquart het scenario en houdt de mogelijke misdaad en het eigenlijk wangedrag op de achtergrond. Het is grotendeels onuitgesproken en de film concentreert zich voornamelijk op Julie’s innerlijke strijd. Met dialoog wordt spaarzaam omgegaan en de camera van cinematograaf Nicolas Karakatsanis richt in lange, vaak statische scènes op Julie’s discipline. Zelfs op de tennisbaan zien we geen snelle flitsende montages zoals eerder dit jaar in Challengers. De neutrale stijl leidt je niet af van het onderwerp.
Het levert een film op die heel authentiek aanvoelt en vermoedelijk daarom ook van topspeelster en uitvoerend producente Naomi Osaka steun kreeg. Het ingetogen en subtiele Julie Zwijgt is tegelijkertijd heel krachtig en belooft veel goeds voor de toekomst van zowel filmmaker Leonardo Van Dijl als actrice/atlete Tessa Van den Broeck.
Genre: drama
Jaar: 2024
Regisseur: Leonardo Van Dijl
Cast: Tessa Van den Broeck, Ruth Becquart, Koen De Bouw, Tijmen Govaerts, Sofie Decleir
Land: België
Speelduur: 100 minuten
