Maestro’s als Vittorio De Sica, Federico Fellini, Pier Paolo Pasolini, Michelangelo Antonioni, Bernardo Bertolucci en Ettore Scola, bezorgden de Italiaanse film in de jaren ‘50 en ‘60 een nationaal geweten en een internationale bloeitijd. Na jaren van relatieve stilte, timmert een nieuwe generatie Romeins filmtalent langzaam, maar trefzeker aan de hoge trappen van een welgekomen remonte.
Een schoolvoorbeeld is ongetwijfeld scenarist, producer en cineast Luca Guadagnino (Melissa P.), die met het Io Sono L’Amore een oerdegelijke Italiaanse ‘klassieker’ aflevert vol met onmiskenbare verwijzingen naar het oeuvre van het hiervoor vermelde kransje grootmeesters.
Een aristocratische Italiaanse familie komt samen in zijn imposant Milanees landhuis om de verjaardag van de pater familias te vieren. Kleinzoon Eduardo stelt zijn verloofde Eva voor aan zijn aanwezige verwanten en zus Elisabetta presenteert een schilderij aan haar grootvader. Wanneer opa zijn plannen voor de bedrijfsovername bekend maakt, beginnen de gecontroleerde manieren en de etiquette van de familie Recchi flinke scheurtjes te vertonen. Tijdens deze avond stelt Eduardo zijn moeder Emma voor aan zijn vriend Antonio, een chefkok. Ze raakt in de ban van hem en zijn succulente kookkunsten.
Io Sono L’amore is een licht verteerbaar eerbetoon aan de Italiaanse meesterwerken doch Guadagnino vergaapt zich aan zijn niet te evenaren erudiete voorbeelden. Over de decors, de kostuums, de stilistische aanpak, de fantastische muziekscore van John Adams, het fraaie camerawerk, de vakkundige montage, de smakelijk geserveerde gerechten en het schitterende acteerwerk van Tilda Swinton (zij leerde speciaal voor deze film zowel Italiaans als Russisch) en Alba Rohrwacher geen kwaad woord, maar Guadagnino heeft echter toch nog een lange weg af te leggen.
Hij toont onder meer een reeks ongelooflijke gebeurtenissen doorheen het verloop van het verhaal die zorgen voor onduidelijkheid omdat hij met deze scènes weinig concreets aantoont omdat hij te veel suggereert. Ook het volledig uit de hand lopende en overdreven bombastische einde zet een heuse domper op de filmmaker zijn (wellicht goed bedoelde) poging om het milieu van de Italiaanse industriële adel van weleer subtiel te proberen portretteren.
Genre: drama, romance
Jaar: 2009
Regisseur: Luca Guadagnino
Cast: Tilda Swinton, Alba Rohrwacher, Marisa Berenson, Flavio Parenti
Land: Italië
Speelduur: 120 minuten
