De tweelingstadjes Sunnyvale en Shadyside kunnen niet meer van elkaar verschillen. Waar Sunnyvale de reputatie heeft van één van de fijnste dorpen in de VS te zijn, kennen mensen Shadyside vooral onder de titel Moordhoofdstad van Amerika. Er wordt dan ook gezegd dat er een vloek rust op het stadje, uitgesproken door Sarah Fiers, een 17de -eeuwse heks. Een vloek die in 1994 nog steeds erg actief blijkt te zijn, zoals Deena en haar vrienden snel zullen ontdekken.
Er is geen horrorfan opgegroeid of geboren in de ‘90’s die niet bekend is met de naam R. L. Stine. Zijn kinderhorrorverhalen, Goosebumps (hier verschenen als Kippenvel) domineerden hele planken in boekhandels en ook de verfilming in de vorm van een tv-reeks was erg populair. Misschien wat minder bekend hier is zijn lijn van tienerverhalen: Fear Street. Althans tot Netflix in 2021 groen licht gaf aan regisseuse Leigh Janiak voor een streamingstrilogie van de franchise, een release-event verspreid over enkele dagen.
Een interessante zet waar we nu eens op terugkijken, startend met de film die de formule voor deze trilogie al even uitstippelt. Zo zal dit eerste Fear Street-drietal streven naar een nostalgisch retrogevoel, die de tijdgeest van het titulaire jaartal probeert te vangen en zeker bij de eerste twee films gaat dat gepaard met genretrends van de tijd. Wat zich in 1994 uit als een slasherthriller in de stijl van Scream, terwijl het ons volledig meesleurt in de (ietwat gekuiste) wereld van de foute ‘90’s.
Van de kledingstijl tot muziek, alles schreeuwt nineties en hoewel de jaartallen van de muzieknummers in deze eerste niet altijd het jaar matchen (met heel singles die pas later in de 90’s zouden verschijnen), toch zal je er eigenlijk nauwelijks om malen, net om dat de sfeer zo goed zit. Maar ook wel deels door hoe leuk het verhaal eigenlijk is uitgewerkt. Net als Wes Craven is Fear Street Part One niet vies van wendingen, er is meer aan de hand dan je op het eerste zicht zou zeggen en misleiden is de prent ook niet vreemd.
Maar dat is natuurlijk niet de belangrijkste reden waarom mensen naar horror en al helemaal niet naar een slasher kijken. Je komt natuurlijk voor executies waarmee de moordenaar de levensdraad van zijn slachtoffers zal doorsnijden en ook hier weet deze streamer eigenlijk wel een positieve indruk achter te laten. Het is dan wel een volbloed tienerhorror, zowel in hoe de personages zich gedragen als in de voorzichtigheid van meeste gorescènes, maar het is niet vies van bloed tonen.
Eén scène steekt er zelfs bovenuit als één van de creatiefste en out-of-nowhere bruutste scènes uit 2021, niet slecht voor een tienerfilm. Gedurfd en een excellente demonstratie van de filmverschrikkingen die je kan brengen met doorgedreven praktische effectenmagie, het is een filmmomentje dat je niet snel zal vergeten. Des te meer door de jonge leeftijd van het slachtoffer én het feit dat de tieners in deze vertoning ook echt aanvoelen als tieners, een aardige prestatie.
Maar de film is natuurlijk wel gemaakt voor tieners, met het oog op een directe streamingsrelease als trilogie. Voor het volledige plaatje moet je de drie films kijken. Als deze eerste film ons al iets duidelijk maakte, is dat niets baanbrekends moet verwachten. Het is een leuke hommage aan ’90’s horror, vol fijne vondsten, maar toch ook de occasionele: onvolledige momentjes. Maar van ons mag Netflix gerust meer dit soort projecten doen: dit is waarvoor streaming namelijk gemaakt lijkt te zijn.
Genre: horror, drama, mysterie
Jaar: 2021
Regisseur: Leigh Janiak
Cast: Kiana Madeira, Olivia Scott Welch, Benjamin Flores Jr., Julia Rehwald
Land: Verenigde Staten
Speelduur: 107 minuten
