Leo Tolstoj was een groot schrijver, denker en prediker die deel uitmaakte van de Russische adel. Met wereldbefaamde epische kleppers als Oorlog En Vrede, Anna Karenina en Opstanding heeft hij een enorme invloed gehad op de Russische literatuur en politiek. Hij hield zich ook bezig met het geloof en schreef religieusfilosofische traktaten waardoor hij in conflict kwam met de kerk. Uiteindelijk nam hij afstand van al zijn rijkdom en ging hij zich wijden aan een eenvoudig (boeren)leven, tegen de zin in van zijn vinnige eega. In 2010, precies 100 jaar geleden na zijn overlijden, verscheen een film over zijn turbulente leven.
In The Last Station focust regisseur Michael Hoffman zich niet op het icoon Tolstoj, maar op de laatste bewogen levensjaren van een groot man van vlees en bloed en zijn directe omgeving die werd gedomineerd door zijn misnoegde vrouw. The Last Station is gebaseerd op een roman van de Amerikaanse auteur Jay Parini en de memoires van Tolstojs laatste privésecretaris Valentin Boelgakov die bovendien het verhaal in de film vertelt. Een intellectueel portret van de grote Russische auteur/denker of een historische spektakelfilm moetje niet bepaald verwachten. Hoffman kiest in deze minibiopic eerder voor een routineus en gladgestreken romantisch portret. Gelukkig zet oude rot Christopher Plummer een monument van een Tolstoj neer en krijgt hij schitterend weerwerk van Hellen Mirren, James McAvoy, Paul Giametti en Anne-Marie Duff. De mooie plaatjesfotografie, de rake sfeerschepping van het oude Rusland, de verzorgde productiedesign en de goede soundtrack van de Russische componist Sergey Yevtushenko, zijn lekker meegenomen.
Genre: biografie, drama, romance
Jaar: 2009
Regisseur: Michael Hoffman
Cast: Helen Mirren, James McAvoy, Christopher Plummer, Paul Giamatti
Land: Nieuw-Zeeland, Polen, Verenigde Staten
Speelduur: 112 minuten
