lo non ho Paura is een uitgesproken lyrisch en bewust wars van enig goedkoop spektakel of excessief geweld, dat je niet agressief opgejut, maar veeleer emotioneel ontroerd achterlaat.
Het verhaal speelt zich af in een klein Italiaans dorp in de zinderend hete zomer van 1978. Terwijl de volwassenen binnenshuis de koelte opzoeken, trekt een 6-tal plaatselijke bengels met de fiets op avontuur doorheen de idyllische korenvelden in bloei. De 10-jarige Michele is niet de leider van de jonge haantjes, maar wel de meest snuggere. Wanneer hij op een dag de verloren bril van zijn jongere zus zoekt, ontdekt hij tot zijn consternatie een diepe kuil die onopvallend is gecamoufleerd. Wanneer hij nieuwsgierig de dekplaat verwijderd en een zwaar toegetakelde en uitgehongerde knaap ontdekt, schrikt hij zich een aap en fietst hij als bezeten huiswaarts. Uit schrik onthult hij zijn ontdekking noch aan zijn speelse kameraden noch aan zijn immer zeurende moeder of fatterige vader. De volgende dag keert het nieuwsgierige aagje echter terug naar de plek des onheils. Langzaam aan ontfermt Michele zich over het misbruikte slachtoffer en ontpopt er zich een gemeenzame band tussen de leeftijdsgenoten. Wanneer de behulpzame Michele uiteindelijk wordt geconfronteerd met de laffe en gewelddadige ontvoerders, wordt hij niet alleen door verstomming geslagen, maar zijn de gevolgen desastreus.
lo non ho Paura is een meeslepende en emotionele mix van een vertederend en poëtisch drama en een angstaanjagend en brandend actuele thriller. De sfeervolle manier – de soundtrack is verrukkelijk – waarop Salvatores het plattelandsleven en het onbezorgde kinderwereldje schetst en de rakkers ontnuchtert met keiharde realiteiten – in samenhang met de adembenemend gefotografeerde landschappen- getuigt van overweldigend vakmanschap. Dat Salvatores – Oscarwinnaar voor Mediterraneo – het vak leerde in het theaterwereldje voel je in de sterke acteursregie (Giuseppe Crisitano is als de vertederende Michele onvoorstelbaar goed), wat bovendien het sterke Stand by Me-scenario een indringende intensiteit meegeeft. Hoewel de thematiek aanzet tot het inlassen van flamboyante geweldscènes, siert het de regisseur dat hij kiest voor een intimistische en ongedwongen aanpak. De te symbolische en stroperige Visconti-Death in Venice-eindscène is een schoonheidsfoutje van dit overigens hartige pareltje van de hedendaagse realistische Italiaanse cinema.
Genre: misdaad, drama, mysterie, thriller
Jaar: 2003
Regisseur: Gabriele Salvatores
Cast: Aitana Sánchez-Gijón, Dino Abbrescia, Giorgio Careccia
Land: Italië, Spanje, Verenigd Koninkrijk
Speelduur: 108 minuten
Mother
La Femme La Plus Riche du Monde
The Woman in Cabin 10
Ballad of a Small Player
