Met The Damned is het verwarring troef. Dat deze film niets te maken heeft met de gelijknamige film van Luchino Visconti uit 1969 had iedere filmfan wel door, toch was er ook Village of the Damned uit 1960 van Wolf Rilla die later een remake zou krijgen via John Carpenter.
Er was niet alleen de gelijkaardige titel, maar in beide films gaat het om vreemde Britse kinderen die door radioactiviteit rare snuiters zijn geworden. Village of the Damned kwam uit de MGM-stal, terwijl The Damned er een van Hammer was. Hoewel de film later een grote cultbekendheid zou krijgen doordat de Engelse punkgothband The Damned hun naam zou ontlenen aan deze film, deed de titel niks in de bioscoop.
De release van de film liep twee jaar vertraging op waardoor Hammer alle interesse verloor in het releasen ervan en hem uiteindelijk in 1963 alsnog uitbracht als double-bill met Maniac, tot grote woede van regisseur Joseph Losey omdat het ook nog eens in een verkorte versie van 87 minuten was.
Losey wilde altijd The Brink of The Abyss als titel, maar omdat Hammer het (oerdomme) idee had om op de kar van het succes te springen van Village of the Damned werd het dus The Damned. Het verhaal is gebaseerd op het boek The Children of Light dat net als de film in 1960 uitkwam. Het scenario kan je in twee delen opsplitsen. Dat voor de komst van de kinderen, en dat daarna, en hoewel het allesbehalve logisch lijkt, is het eerste halfuur het meest interessant, zonder de kinderen dus!
Weymouth, een stadje aan de zuidkust van Engeland, wordt geteisterd door de beatnikbende die onder leiding staat van King (Oliver Reed in één van zijn eerste rollen). De bende doet wat denken aan het gespuis van Alex DeLarge uit A Clockwork Orange. Provocerend en met stijl (zo heeft Reed altijd de paraplu in de hand) worden hun slachtoffers beroofd waarbij King’s zus Joan (Shirley Anne Field) het lokaas is.
Een van de slachtoffers is de Amerikaanse toerist Simon Wells, houterig vertolkt door Macdonald Carey die toen heel Amerika kende door zijn vaste rol in de NBC-soap Days of Our Lives. Simon is echter vergevensgezind en ondanks het leeftijdsverschil van een paar decennia ontstaat er een vurige romance. Het waren toen ook nog woke-vrije dagen. Simon en Joan moeten echter op de vlucht voor de razende King en ze komen in een grot terecht waar negen weesjes van 11 jaar wonen wiens huid koud aanvoelt en die weinig of niets van de buitenwereld afweten. Vanaf dat punt houdt het beatnikverhaal op en krijg je een sciencefictionverhaal dat vooral samengehouden wordt door vreemde theorieën en goedkope attributen die uit Dr. Who konden komen.
The Damned is zeker niet slecht en dat komt voornamelijk door de prachtige cinematografie van Arthur Grant die met films als Shadow of the Cat, The Curse of the Werewolf, The Phantom of the Opera, The Plague of the Zombies en The Devil Rides Out een vaste klant was bij Hammer. De zwakke schakel is het veel te flauwe verhaal, ook al weet Losey dat behoorlijk goed weg te steken.
GENRE: sciencefiction, thriller
JAAR: 1962
REGISSEUR: Joseph Losey
CAST: Macdonald Carey, Shirley Anne Field, Viveca Lindfors, Alexander Knox, Oliver Reed, Walter Gotell
LAND : GROOT-BRITTANNIË
