Goedkoop gemaakte sciencefiction-films over gestoorde wetenschappers die in het laboratorium al even waanzinnige uitvindingen bedachten. Het was een genre waarvan er in de jaren ’50 en ’60 zeker geen gebrek aan was. Zelden haalden deze titels de grote zalen, maar vaak waren deze goedkope producties perfect voor één of andere double feature of konden ze dienen voor de drive-ins die geen al te hoge eisen stelden aan de kwaliteit van hun affiche.
Menigmaal waren het titels die niet zo veel voorstelden. Dat doen ze ook niet vijftig jaar later, maar ergens stralen ze een onweerstaanbare charme uit waardoor je vaak het prullerige karakter ervan aan je voorbij laat gaan. Het Britse The Mind Benders uit 1963 is zo’n geval waar je amper iets van kan terugvinden, behalve misschien de voetnoot dat je er voor een paar seconden Edward Fox (de originele Jackal uit Zinnemans klassieker The Day Of The Jackal) in kan zien. Het was overigens zijn derde rolletje, want een jaar eerder kon je hem (eveneens een paar luttele seconden) in The Loneliness Of The Long Distance Runner en This Sporting Life bewonderen.
De grote vedette was sowieso de nu wat vergeten, maar destijds vaste waarde van de Britse cinema, Dirk Bogarde. De man was te zien in ontelbare films waaronder ook The Servant en Accident van Joseph Losey, Darling met Julie Christie en de BAFTA-favoriet Victim. Later in de jaren ’70 gooide hij het over een andere boeg en werd hij de ster van controversiële arthouse-titels als The Damned en Death In Venice.
In The Mind Benders ging hij in zee met regisseur Basil Dearden die zoals zo vele andere filmmakers zijn carrière begon met het draaien van routineuze komedies voor de Ealing Studios. Nadien stortte hij zich op zo wat alle genres, en dat ging van afleveringen voor The Persuaders tot een klassieke Othello-verfilming. In 1961 regisseerde Dearden met Dirk Bogarde reeds de neo-noir Victim en als gevolg van dat grote succes, kwam daar ook The Mind Benders bij die nu nog nauwelijks door iemand herinnerd wordt.
De film begint met de zelfmoord van professor Sharpey (Harold Goldblatt). Omdat hij een enveloppe met veel geld op zak heeft, wordt hij er zonder enig onderzoek onmiddellijk van verdacht dat hij zijn uitvinding aan de Russen heeft doorgespeeld. De Britse inlichtingendienst komt bij zijn collega Longman (Dirk Bogarde) terecht, die weet dat de betreurde professor bezig was met experimenten van sensorische deprivatie. Door mensen in een watertank te gaan isoleren wordt de pijngrens zodanig overschreden dat je hun gemakkelijk kan gaan hersenspoelen. De Britse inlichtingendienst gelooft er niks van tot op het moment dat Longman voorstelt om zelf de testen te ondergaan.
De film zelf heeft niet zo veel om het lijf. Je ziet geleerden wat dwaze prietpraat vertellen (ook al zou het naar het schijnt lichtjes gebaseerd zijn op echte experimenten) en echt spannend wordt het ook nooit, maar toch reutelt The Mind Benders nooit en dat ondanks zijn 99 minuten lengte, wat toch niet weinig is voor dit soort film.
Als er al een minpuntje aan toe te voegen valt dan is het wel het feit dat Dirk Bogarde duidelijk in de verkeerde film zit en net iets te serieus met zijn rol omgaat. Desalniettemin een titel die best leuk is voor wie tuk is op Britse filmpjes uit de oude doos. De film kan je op Blu-ray vinden bij Kino Lorber.
GENRE: sciencefiction
JAAR: 1963
REGISSEUR: Basil Dearden
CAST: Dirk Bogarde, Mary Ure, John Clements, Michael Bryant, Wendy Craig, Harold Goldblatt
LAND: GROOT BRITTANNIE
