“Gebaseerd op waargebeurde feiten.” Deels een etiket waar je van bij het begin al wat nattigheid bij voelt, want waren al die gevreesde slaapwekkende televisieweekendfilms niet van dit kaliber? Maar deels ook schrijnend, want vaak gaat het om prangende verhalen waar de mensheid geen weet van heeft, zoals in dit geval een bladzijde uit de Italiaanse geschiedenis waar men niet bepaald trots op moet zijn.
In Italië, en dan vooral in de conservatieve katholieke delen ervan, had je tot 1965 het systeem van de herstelhuwelijken. Kort door de bocht kwam het er op neer dat degene die verkracht werd verplicht was om nadien met haar belager te huwen zodanig dat de eer hersteld werd.
Dit onrecht duurde tot in 1965 toen Franca Viola haar stoute schoenen aantrok. Deze jonge vrouw was verplicht om te trouwen met haar verkrachter – een lid van de maffia – maar ze lokte een juridische strijd uit die werd gewonnen met als gevolg de afschaffing van deze waanzinnige wet.
Het is op dit heroïsche verhaal dat Marta Savina zich baseerde voor haar debuutfilm La ragazza del futuro waar ze zelf het (soms wat te flauwe en voorspelbare) script voor schreef. Het verhaal draait om de zeventienjarige Lia (Claudia Gusmano) die net zoals alle andere inwoners van het kleine Siciliaanse stadje dagelijks de kerk binnen huppelt om er voor één of andere heilige een kaarsje te branden. Veel vertier buiten de jaarlijkse processie is er niet en ze weet maar al te goed dat ze in de boerenstiel zal terechtkomen, wel is ze er nog niet uit met wie ze haar leven wil delen.
De arrogante Lorenzo (Dario Aita), zoon van de malafide burgemeester, probeert haar het hof te maken, maar het blijft bij wat geflirt, want het rijkeluiszoontje blijkt toch niet de ware Jacob te zijn. De stoppen slaan door bij Lorenzo en hij eist haar hand door haar te gaan verkrachten.
La ragazza del futuro legt zeker geen foutloos parcours af. Zeker niet tijdens het laatste half uur waarin de film dreigt te stranden in een ordinair rechtbankdrama voorzien van alle clichés. Ook over de achtergrond van de personages komen we amper iets te weten. De ene is rijk en de andere is arm, daar moet je het mee stellen.
Gelukkig kan Savina rekenen op zowel de Siciliaanse natuurlijke pracht – je waant je zo in de jonge jaren van Don Corleone – als op het sterke acteerwerk van Claudia Gusmano waardoor je het gevoel hebt dat deze geslaagde, maar soms te matige film je heel wat meer aanbiedt dan het in feite doet. Maar als verhaal waar je mond van openvalt kan het in ieder geval wel tellen.
GENRE: drama
JAAR: 2023
REGISSEUR: Marta Savina
CAST: Claudia Gusmano, Fabrizio Ferracane, Francesco Colella, Dario Aita
LAND: Italië
