Ooit leek het er op dat Ethan en Joel Coen altijd een onafscheidelijk regisseursduo zou blijven, toch ziet het er voorlopig naar uit dat ze alle twee hun eigen weg gaan waardoor toch een groot deel filmmagie verloren gaat. Voorbeelden zijn er genoeg, toch valt het op dat ze ofwel voor de satirische humor gaan ofwel voor een gitzwart misdaaddrama met als uitschieters het onnavolgbare Blood Simple, het nog altijd fantastische Fargo, het beklijvende There Will Be Blood en No Country for Old Men.
Geen geslaagde misdaadfilm zonder een perfecte bad guy en die wordt in No Country for Old Men geleverd door de psychopathische moordenaar Anton Chigurh (Javier Bardem) die zelfs zijn kogels niet spaart als hij een onschuldige kraai ziet. Anton is gewoon door en door slecht, een kerel die kickt op doden en onschuldigen via een muntstuk met kop of let laat beslissen of ze mogen blijven verder leven of niet. Het wapen dat hij meesleurt is een apparaat op hoge druk die gebruikt wordt om slachtvee het genadeschot te bezorgen.
De opgejaagde van dienst is Llewelyn Moss (Josh Brolin) die denkt de tombola te hebben gewonnen wanneer hij in een Texaanse vallei naast de lijken van een paar drugskoeriers ook een tas vol geld vindt. De man neemt het mee naar huis, maar binnen de kortste keren wordt het duidelijk dat hij op de vlucht moet. Anton krijgt de opdracht om het geld terug te halen en heeft al lang besloten dat welke beslissing Llewelyn ook neemt dat hij ten dode is opgeschreven.
Het is wel grappig – en vrij ongeloofwaardig – dat niet het hele politiekorps opgetrommeld wordt, maar dat alles in handen ligt van de stoïcijnse, maar ook wel chagrijnige sheriff Ed Tom Bell (Tommy Lee Jones) die net nog niet aan zijn pensioen toe is. Film is dan ook suspension of disbelief en met de Coen-broers aan roer loopt dit zelden of nooit op een sisser af.
Deze neo-western is gebaseerd op de gelijknamige roman van Cormac McCarthy die uitgebracht werd in 2005 en dus twee jaar later in filmvorm gegoten werd door de Coen-broers. Dat de film zo’n fantastische ervaring werd is volgens hoofdrolspeler Tommy Lee Jones niet geheel toevallig, want het boek van Cormac McCarthy smeekte volgens hem om een verfilming. Eerder werden van McCarthy in 2000 All The Pretty Horses door Billy Bob Thornton verfilmd en iets later het apocalyptische drama The Road met Viggo Mortensen.
De film werd bedolven onder de filmprijzen waaronder vier Oscars met als belangrijkste die van de Beste Film en een verdiend beeldje voor Javier Bardem als Beste Mannelijke Bijrol die bij de uitreiking de woorden “Thank you to the Coens for being crazy enough to think I could do that and put one of the most horrible hair cuts in history on my head.” mompelde. Wel was het jammer dat Roger Deakins – zonder twijfel één van de beste DOP’ers in Hollywood – wederom geen nominatie kon verzilveren.
No Country for Old Men staat ver verwijderd van de Hollywood-droom en toont een allesbehalve fraaie kant van Amerika. Zoals in vele Coen-films volgen we hier ook een gelukszoeker die uiteindelijk zijn eigen leven en dat van anderen te grabbel gooit. De titel windt er geen doekjes om, de woestijnen van Texas zijn niet geschikt voor doetjes. De broertjes Coen deinzen er niet voor terug om expliciet geweld of choquerende beelden te gebruiken (het beeld waarbij Bardem zelf een kogel uit zijn been haalt, vergeet je nooit meer), maar het wordt steeds met stijl gebracht en het gaat hem vooral om de intense spanning tussen de protagonisten waarvan je weet dat ze op een bepaald moment elkaars op fatale wijze elkaars pad zullen doorkruisen.
Fast Forward kon deze klassieker zien dankzij Cinematek. Check hier hun volledige programma.
GENRE: misdaad, drama
JAAR: 2007
REGISSEUR: Joel Coen, Ethan Coen
CAST: Tommy Lee Jones, Javier Bardem, Josh Brolin, Woody Harrelson, Kelly Macdonald , Garret Dillahunt, Tess Harper, Barry Corbin
LAND: USA
