De onopvallende en vooral graatmagere Britse acteur Ben Whishaw debuteerde in 1999 in het oorlogsdrama The Trench aan de zijde van de toen nog relatief onbekende Daniel Graig. Sinds zijn beangstigende vertolking van het moordend hoofdpersonage Jean-Baptiste Grenouille in Tom Tykwers Perfume: The Story Of A Murderer heeft deze jonge protagonist zijn verbluffend acteertalent afdoend bewezen. Wanneer hij echter nogal verrassend in Skyfall werd aangeduid als de opvolger van John Cleese in de rol van het technisch brein Q (‘Q’uartermaster) in de James Bond-franchise aan de zijde van 007-Daniel Graig (!), is Whishaw de nieuwe It-man die gelukkig ook Hollywood-blockbusters (Cloud Atlas) afwisselt met rollen in minimalistische indie-producties zoals bijvoorbeeld Lilting van de in Cambodja geboren Britse filmmaker Hong Khaou.
Het verhaal speelt zich af in Londen waar Junn, een wat oudere alleenstaande en koppige Chinees-Cambodjaanse moeder (een doorleefde vertolking van The Queen of Swords: Cheng Pei-pei) door haar liefhebbende zoon Kai in een seniorenhuis wordt ondergebracht omdat hij wil samenhokken met zijn vriend Richard. Lai heeft het emotioneel en moreel lastig met deze ‘noodgedwongen’ beslissing. Hij betreurt ook dat hij zich bij zijn moeder niet kan outen als homoseksueel; de échte reden waarom hij niet langer meer met haar samen kan wonen.
Wanneer Lai omwille van een auto-ongeluk vroegtijdig sterft, stort Junns wereld in elkaar en wordt ze bovendien in haar rouwproces verstoord door ongevraagde bezoeken van een jonge man. De moeder ontdekt met mondjesmaat dat deze ‘vreemdeling’ Lai’s huisgenoot en vriend was. De twee begrijpen elkaars taal niet en schakelen een behulpzame tolk in. Samen beginnen ze aan de hand van persoonlijke anekdotes herinneringen op te halen aan de man van wie ze allebei zielsveel hielden. Ze reconstrueren Lai’s leven en proberen zo hun grote verlies te verwerken.
Lilting is een innig, minimalistisch en eerbiedig cross-cultureel low-budget-‘kamerstuk’ dat af en toe pittig wordt gekruid met een mespuntje fijne humor. Regisseur Hong Khaou exploreert met respect, subtiliteit en nuance het emotionele isolementsgevoel van de twee ‘lijdende’ hoofdpersonages en hun langzaam groeiende verstandhouding. De cameraman zwachtelt de beelden in een poëtische voile en Ben Whishaw is pakkend als de rouwende en emo-radeloze jongeman. Bedwelmende ‘in memoriam’-cinema waar je nog lang nadien blijft aan terugdenken.
GENRE: drama
JAAR: 2013
REGISSEUR: Hong Khaou
CAST: Ben Whishaw, Cheng Pei-pei, Andrew Leung, Morven Christie, Naomi Christie
Peter Bowles
LAND: UK
SPEELDUUR: 83 minuten
