In 1996 kreeg Marianne Jean-Baptiste een Oscarnominatie voor beste vrouwelijke bijrol in Secrets and Lies, de Gouden Palm-winnaar van Mike Leigh. Nu zijn de twee herenigd voor Hard Truths.
Jean-Baptiste speelt Pansy, een huisvrouw, moeder en echtgenote die kwaad is op de hele wereld. Die emotie zorgt voor een mix van lethargie en misantropie. Als kijker weet je amper of je nu mag lachen of niet. De term ‘tragikomisch’ lijkt voor deze film uitgevonden.
Het uitgangspunt van een Mike Leigh-prent vormen steeds de acteurs met wie hij op dat moment wenst samen te werken. Mike Leigh: “Ik werk met heel veelzijdige acteurs die allerlei rollen kunnen spelen. Ik begin met het kiezen van een acteur en dan kijken we wat we kunnen creëren. Toen ik dat eenmaal beslist had, leek het mij tijd om mij eens dieper te interesseren in een zwarte gemeenschap, wat ik al heel lang wilde, en hoe zij staan in deze samenleving op verschillende manieren.”
De uitwerking van de personages gebeurt tijdens de voorbereidingen door de regisseur samen met zijn acteurs, die hierbij immens veel inspraak krijgen. Zo weten Leigh en zijn cast zelfs de bijrollen een enorme diepgang te geven. Michelle Austin geeft als de breedlachende Chantelle, de zus van Pansy, samen met haar al even vrolijke dochters tegengewicht voor de verzuring. Met mondjesmaat geeft Mike Leigh prijs hoe de vork aan de steel zit, waarom de zussen zich zo verschillend gedragen en eigenlijk hun gehele omgeving. Op Moederdag openbaart zich wat diep verdoken zat en komen harde waarheden naar boven.
Na twee erg geslaagde historische films, Mr Turner en Peterloo keert Mike Leigh terug naar de bitterzoete films waarmee hij zijn unieke plaats en stijl in de filmgeschiedenis verwierf. Life is Sweet, High Hopes, Naked of Happy-go-Lucky zijn slechts enkele voorbeelden die de veelzijdigheid van de regisseur-scenarist duiden. Hard Truths ligt in het verlengde hiervan, voelt vertrouwd aan en toch anders, alleen al door de setting. Niets menselijk is deze personages vreemd en hoe extreem het er soms aan toegaat, toch kan iedereen er door geraakt worden. Wat dat lachen betreft, al dan niet licht gegeneerd, antwoordde Mike Leigh op de vraag of hij het niet erg vond dat op een festival zijn film als een komedie werd aangekondigd: “Helemaal niet. Als je naar een vertoning gaat, zal je merken dat het publiek het eerste half uur hardop lacht. Daarna wordt het lachen minder. Het leven is komisch en tragisch tegelijk. De film is een komedie zoals Tchekhov die zou schrijven. Mensen blijven zich maar afvragen of De kersentuin een komedie of een tragedie is. In feite, beide. Eigenlijk heb ik nooit een film gemaakt die niet op een manier komisch is, en nochtans gaan ze allemaal over de moeilijkheden van het leven.”
Genre: tragikomedie
Jaar: 2024
Regisseur: Mike Leigh
Cast: Marianne Jean-Baptiste Michel Austin, David Webber, Tuwaine Barrett, Ani Nelson, Sophia Brown, Jonathan Livingstone
Land: Verenigd Koninkrijk
Duur: 98 minuten
