iHostage 

Ilian is uit Bulgarije net aangekomen in Amsterdam voor een tijdelijke job. Hij wil gewoon even snel naar de Apple Store op het beroemde Leidseplein om nieuwe AirPods te kopen. Lang kan zo’n bezoekje niet duren, doch Ilian heeft blijkbaar het verkeerde moment gekozen want plots stormt een man, een zekere Ahmed, gewapend met een geweer en explosieven, de winkel binnen.

De politie, die toevallig in de buurt patrouilleert, slaat onmiddellijk alarm. De man, gekleed in militaire outfit, dreigt zichzelf op te blazen tenzij hij met een onderhandelaar mag spreken, toch wel een ongebruikelijk verzoek. Zijn plan: de mensen in de winkel gijzelen in de hoop op die manier snel rijk te worden. Een groot aantal mensen weet te ontsnappen en anderen zoeken een veilig heenkomen op de bovenverdiepingen van de winkel. Drie klanten en een alerte medewerker weten zich onopgemerkt terug te trekken in een beveiligde bergingsruimte. Ahmed houdt Ilian die duidelijk erg van streek is, gegijzeld op het gelijkvloers.

Met Ilian in zijn macht, maakt Ahmed zijn eisen bekend: hij wil 200 miljoen euro in cryptovaluta en een limousine om veilig weg te komen. Maar het duurt niet lang of een zwaarbewapend interventieteam organiseert zich voor het pand en probeert in actie te komen om de situatie onder controle te krijgen en iedereen in veiligheid te brengen. Doch er is eerst nog behoorlijk wat negotiatietalent nodig om een bloedbad te voorkomen.

In deze originele Nederlandse Netflix volgen we drie verhaallijnen die zo trouw mogelijk willen blijven aan wat er die bewuste dag in 2022 echt is gebeurd in de Nederlandse hoofdstad, hoewel sommige elementen geromantiseerd worden en alle betrokken personages een achtergrondverhaal krijgen.

De hoofdverhaallijn draait om de enige klant die effectief fysiek rechtstreeks onder schot wordt gehouden. Hij is nieuw in de stad en wordt door een wildvreemde man met onvoorspelbaar gedrag en een agressieve attitude, gewelddadig met de dood bedreigd. De gegijzelde staat doodsangst uit en moet bovendien ook nog volgens een vast tijdschema medicijnen innemen. Het is evident dat hij deze precaire situatie bijzonder stressvol beleeft en gedwongen ondergaat.

Een ander perspectief is dat van de gijzelnemer. Zijn motief: hij is uitermate misnoegd, voelt zich sociaal uitgestoten en een door iedereen miskende en met minachting behandelde paria. Hij wil maatschappelijke vergelding en een beter leven en heeft daarvoor natuurlijk veel geld nodig. Zijn ware intenties kan niemand raden.

Tot slot is er het standpunt van de politie: van het operationele centrum tot de tactische teams ter plaatse, waaronder explosievenexperts, scherpschutters en lokale agenten die toevallig al in de buurt waren en op het plein vast komen te zitten. Iedereen werkt samen met één doel: het ergste scenario voorkomen en de gegijzelden proberen redden.

Potentieel heeft de film wel wat in petto: waargebeurde feiten, een brutale gijzeling, geweld, angst, bedreiging, een groot aantal mensen die met de dood worden bedreigd, goed versus kwaad, politie versus terrorist. Helaas ontbreekt het de film aan echte spanning. Alles verloopt zoals je verwacht, ondanks enkele mislukte pogingen tot plottwists. Wie al eerder films of series in dit genre heeft gezien, zal alle wendingen voorspellen en herkennen. Bovendien zijn de personages oppervlakkig uitgewerkt, mist deze misdaadflick tempo, lijkt de enorme politiemacht eerder thuis te horen in de statische wereld van Playmobil, is de gijzelaar veeleer een zielige sukkel dan een bangelijke crimineel, zijn de verbale onderhandelingen met Ahmed gekunsteld en worden diepere thema’s als sociale en economische ongelijkheid, de angst voor terrorisme bij dit soort incidenten en andere relevante onderwerpen nauwelijks aangeraakt.

Nederlandse regisseur Bobby Boermans die met APP in 2012 de eerste Nederlandse film maakte waarbij gebruik werd gemaakt van een second-screenapplicatie, en onder meer ook nog de speelfilms Invasie, Fissa, Claustrofobia en de succesvolle high-end-crime- televisieserie The Golden Hour op zijn actief heeft, probeert de kijker via het vakkundig camerawerk van zijn fetisj-D.O.P. Daan Nieuwenhuijs – hij was ook cameraman van Lars Damoiseaux’ Yummy uit 2019 – dichter bij de hoofdrolspelers te brengen en hun uniek perspectief te tonen, in contrast met dat van de buitenwereld. Hij wisselt close-ups en details af met dronebeelden en panoramashots van het plein en de store, als tegengewicht voor het claustrofobische gevoel van de gijzelaars. Het resultaat is echter even ongevaarlijk als een mislukte overval. Koddig is wel dat gedurende de brute gijzeling als contrast de rustige achtergrondmuzak in de Apple Store blijft weerklinken.

iHostage is een originele Nederlandse Netflix-crime-thriller – intussen een wereldhit op het streamingplatform – die probeert de gebeurtenissen van 22 februari 2022 in Amsterdam in beeld te brengen. De regisseur gebruikt drie perspectieven en probeert elk personage van diepte en achtergrond te voorzien. Maar het eindresultaat is eerder voorspelbaar en flets dan meeslepend of zenuwslopend. Jammer, zeker gezien het respect dat het waargebeurde verhaal en het groot aantal personen die bij de gijzeling betrokken waren en er wellicht nog altijd psychisch de gevolgen van dragen. En misschien ook een bewijs dat niet elk waargebeurd verhaal per se moet worden verfilmd.

Tot slot toch even aanhalen dat attente kijkers onder de agenten ook ‘onze’ Vlaamse Louis Talpe (Mega Mindy, Patsers, The Racer, Niet Schieten en Onder Vuur) zullen spotten al is dit absoluut geen sinecure want hij loopt in zijn eerste buitenlandse filmrol bijna constant rond met een masker voor zijn gezicht omdat de agenten van de Dienst Speciale Interventies (DSI) voor hun veiligheid, onherkenbaar moeten blijven. Spijtig want Talpe verdient als begenadigd acteur eigenlijk een grotere en betere rol. Volgende keer beter Mega Toby… de aanhouder wint.

Genre: crime, drama, thriller
Jaar: 2025
Regisseur: Bobby Boermans
Cast: Soufiane Moussouli, Admir Sehovic, Loes Haverkort, Emmanuel Ohene Boafo, Louis Talpe
Land: Nederland, België
Speelduur: 100 minuten