Een prent die in Cannes de Caméra D’Or, de prijs voor de beste debuutfilm wint, zorgt doorgaans voor een krachtige kijkboost bij het selecte groepje van de meer geëngageerde filmliefhebber. In 2010 kreeg de in Mexico residerende, maar Australische regisseur/scenarist Michael Rowe, deze onderscheiding voor zijn opmerkelijke, artistieke en coole parel, Año Bisiesto.
De film opent met een extraverte grootwarenhuisscène waarop Rowe ons meeneemt naar een benepen, sfeerloos en afgeleefd appartementje in het broeierige hartje van Mexico-City, waar hij ons anderhalf uur ‘opsluit’ met het excessief eenzame hoofdpersonage Laura. Zij is een 25-jarige freelance journaliste die zwaar gebukt gaat onder haar pijnlijke verleden. Het typen van artikels en telefoneren met hoofdredacteurs en vrienden wordt afgewisseld met voyeuristisch masturberen en het gewillig spreiden van de benen voor iedereen wie zin heeft in een anoniem en vluchtig potje seks. Wanneer een zekere Arturo haar gammele woonkamer binnenstapt, neemt haar solitaire seksleven een totaal andere wending. Genotvol vermengen liefde, wellust en pijn zich plots onafscheidelijk. De bizarre ‘geliefden’ proberen zwijgzaam én marginaal hun niveau van vernedering en hun onderlinge pijngrens te verleggen tijdens hun excessieve seksbeleving. Tot de dag aanbreekt die Laura in ‘bloederig’ rood heeft gemarkeerd op haar kalender.
Año Bisiesto is een controversiële frigidaire lowbudgetproductie waarin heel moedig en bijna klinisch een diagnose wordt gesteld over de nefaste gevolgen van eenzaamheid en vervreemding die uiteindelijk leiden tot zelfdestructie. Een schokkende, provocerende, compromisloze, stijlvolle, knap geacteerde en extreem boeiende huis clos-prent.
Genre: drama, romance
Jaar: 2010
Regisseur: Michael Rowe
Cast: Mónica Del Carmen, Gustavo Sánchez Parra, Marco Zapata
Land: Mexico
Speelduur: 94 minuten
Manas
Nonnas
Thunderbolts*
Another Simple Favor
