Niemand van de huidige generatie regisseurs heeft waarschijnlijk een herkenbaardere stijl dan Wes Anderson. Hij heeft een voorliefde voor symmetrische en zorgvuldig samengestelde composities in levendige, vaak verzadigde kleuren. Retro- en vintagespullen zijn steeds aanwezig. Zijn dikwijls excentrieke personages belanden in absurde situaties en kramen perfect getimede dialogen doorspekt met droge humor uit. Aan dergelijke personages is er ook nooit een gebrek. De aftiteling van een Wes Anderson-film oogt altijd indrukwekkend met een uitgebreide plejade aan klinkende namen.
Die vakjes kunnen we ook in zijn twaalfde film Asteroid City opnieuw afvinken. Al zijn de levendige kleuren bij aanvang afwezig. Zijn nieuwste film begint in zwart-wit met een naamloze verteller (Bryan Cranston) die toelicht dat we eigenlijk naar een toneelstuk neergepend door een hoog aangeschreven Conrad Earp (Edward Norton) aan het kijken zijn.
Vervolgens opent het beeld zich en worden we meegenomen naar de kleurenpracht van een klein boerengat in het hart van de woestijn waar ooit een asteroïde is neergestort. Daar vindt momenteel de prijsuitreiking van een wetenschapswedstrijd voor jonge bollebozen plaats.
Onder de aanwezigen treffen we de gebroken oorlogsfotograaf Augie (Jason Schwartzman) aan. Hij weet maar niet hoe hij zijn geniale zoon Woodrow (Jake Ryan) en zijn jonge dochters moet vertellen dat hun moeder onlangs overleden is. Een andere opmerkelijke gaste is de Hollywoodvedette Midge (Scarlett Johansson) die haar veelbelovende dochter Dinah (Grace Edwards) begeleidt.
Eigenlijk valt er op Asteroid City weinig aan te merken en dat is misschien net het grootste probleem van de film. Anderson tapt weer uit hetzelfde vaatje en verrast de kijker niet meer. De film ziet er voortreffelijk uit. Samen met designer Adam Stockhausen en cameraman Robert D. Yeoman weet Anderson de Spaanse vlakte waar de opnames plaatsvonden om te toveren tot een sfeervol one-horse town in het Amerikaanse Westen met hier en daar ook een visueel grapje verstopt.
Van de uitgebreide cast springen de eerder genoemde Jason Schwartzman en Scarlett Johansson in het oog, maar er zijn ook opmerkelijke passages van o.a. Maya Hawke, Steve Carell en Tilda Swinton. Het talent van Tom Hanks mocht misschien wat meer benut worden, maar Anderson cast wel vaker grote namen als kleinere randfiguren in zijn ensemble. Jake Ryan en Grace Edwards laten dan weer zien dat ze veel in hun mars hebben en in de toekomst wel eens grote sterren zouden kunnen worden.
Inhoudelijk is Asteroid City niet Anderson’s sterkste werk. Bij momenten is het boeiend en grappig, maar even vaak gaan de puns de mist in of weet hij moeilijk de aandacht vast te houden. Ook emotioneel voelt de film, zeker voor het verhaal dat deels over rouw gaat, vrij koud aan.
Asteroid City haalt op geen enkel moment het niveau van Moonrise Kingdom of The Grand Budapest Hotel, maar blijft hangen op de hoogte van The French Dispatch. Zeker geen slechte film dus en de vele Wes Anderson-fans zullen waarschijnlijk weer verrukt zijn, maar nieuwe zieltjes gaat hij er niet mee winnen.
GENRE : komedie, drama, romance
JAAR : 2023
REGIE : Wes Anderson
MET : Jason Schwartzman, Scarlett Johansson, Tom Hanks, Jake Ryan, Grace Edwards, Maya Hawke, Steve Carell, Tilda Swinton
LAND: Verenigde Staten
