Destroyer zou best wel eens de geschiedenis kunnen ingaan als die film waarin geen mens Nicole Kidman nog kon herkennen. Een copmovie waarin Kidman alle glamour overboord gooit en eruitziet als een aftandse junk die je niet te gauw in het befaamde steegje tegen het lijf wil lopen. Een beetje te vergelijken met wat Charlize Theron met zichzelf deed in Monster, of hoe je met tonnen make-up van een knappe vrouw iets minder fraais kan maken.
Kidman was in alle opzichten de gedroomde keuze voor deze film want ze draagt iedere seconde van Destroyer en dat is ook nodig, want het is net door haar meerwaarde dat men het “dertien in een dozijn”-etiket wist te ontlopen.
Vanaf de eerste seconde merk je dat er iets grondig mis is met de politie-agente Erin Bell (Nicole Kidman). Ze strompelt en ze ziet eruit alsof ze uren over de wc-pot heeft gehangen zonder daarna de mond te spoelen. Ook haar collega’s hebben het gehad met haar arrogante gedrag en ze is dan ook de pain in the ass van het politieteam van Los Angeles.
De film vangt aan met het identificeren van een lijk. Het korps tast in het duister, maar bij het zien van de tatoeage in de nek weet Bell onmiddellijk in welke soep ze moet roeren om de balletjes te vinden. Meer zelfs, het lijk katapulteert Bell terug naar haar eigen verleden toen ze vijftien jaar geleden als undercoveragente bij een misdaadbende infiltreerde. Dat liep toen behoorlijk mis en het is ook de reden waarom ze nu zo gebogen door het leven loopt. Wat haar toen niet lukte, wil Bell op haar oude dag wel doen: Silas (Tony Kebbell) bij de kraag pakken.
De regie lag in de handen van Karyn Kusama. Een naam die niet meteen belletjes doet rinkelen, maar met titels als Jennifer’s Body en The Invitation het horrorpubliek mee kreeg. Met Destroyer gooit ze het dus over een heel andere boeg. Een film met Hollywood-allures, die er tegelijkertijd ver van afstaat en de adem van Michael Mann in de nek draagt, weliswaar zonder dat ook maar één seconde het niveau van de grootmeester in zicht komt.
Nicole Kidman werd genomineerd voor een Oscar maar moest de duimen leggen voor Olivia Colman met haar rol in The Favourite, het bizarre kostuumdrama van Giorgos Lanthimos. Wat Kidman doet in Destroyer is apart, maar het is geenszins haar beste rol, ofschoon ze zonder meer het best draaiend deeltje van het horloge is. Wel is het de structuur die de film de das omdoet. Karyn Kusama mixt het heden met het verleden waardoor alle suspense verloren gaat, dat terwijl je de flashbacks eigenlijk in drie minuten zou kunnen vertellen. Het karakter van Erin Bell wordt veel te weinig uitgediept en ook het verhaal rond haar dochter (Jade Pettyjohn) komt weinig of niet uit de verf. Destroyer gaat net boven het gemiddelde kijkvoer, maar is vooral een film van veel gemiste kansen.
GENRE: actie, drama, misdaad
JAAR: 2018
REGISSEUR: Karyn Kusama
CAST: Nicole Kidman, Sebastian Stan, Toby Kebbell, Scoot McNairy, Bradley Whitford, Tatiana Maslany, Beau Knapp, Zach Villa
LAND: USA
