Aan horrorfilms is er de laatste maanden geen gebrek. Alleen is het jammer dat grote producties nog vaak op de grote voorbeelden uit de jaren 70 en 80 teren. Of het gaat om remakes, of in het geval van The First Omen een vlug gevonden prequel. Puur financieel zijn het logische keuzes. Door de naam van een legendarische horrorfilm in de titel te verwerken krijg je er automatisch de aandacht van de doorsnee horrorliefhebber mee. Nadeel is wel de onvermijdbare en fatale vergelijking met het origineel.
Zoals de titel laat vermoeden haakt de film in op The Omen, het baanbrekende meesterwerk uit 1976 van Richard Donner dat net niet op gelijke voet staat met The Exorcist van William Friedkin. In het kielzog van dit succes volgden een paar jaar later drie sequels en kregen we er in 2006 met The Omen 666 nog eens een onnodige remake bovenop.
Enige voorkennis van de bovengenoemde films is niet nodig om The First Omen te begrijpen. Op het einde zien we wel een foto van Gregory Peck waarmee de link gelegd wordt met de originele film, terwijl die-hardfans de (zeldzame) knipoogjes ook wel zullen begrijpen, maar voor de rest is het een horrorprent die op eigen benen staat en zelfs de deur op een kier laat staan voor een sequel. Niet dat we daarop zitten te wachten!
Regisseur Arkasha Stevenson trekt zich duidelijk niks aan van de recente schandalen die de katholieke kerk hebben achtervolgd. Jammer, hoewel het een te verwachten zet is van een film die louter op entertainment mikt. Veel erger is het feit dat je deze horrorprent kan opsplitsen in twee delen die visueel met elkaar botsen. Het verhaal speelt zich af in het Rome van 1971. Ofschoon niet bijster origineel kiest men voor een setting die – op de verschrikkelijke dronebeelden na – visueel zeer dicht aanleunen bij de horrorklassiekers uit de jaren 70. Eens de aap uit de mouw komt – of beter gezegd de geboorte van de antichrist – gaat men voor een videoclipachtige stijl die vrij vlug gaat vervelen.
Echte verrassingen zijn er niet. Iedere horrorfan weet sowieso dat Damien, de zoon van de duivel, gebaard zal worden. Het raadsel is alleen maar wie de uitverkoren moeder zal worden. Een overbodige vraag, want na een tiental minuten merk je hoe de vork aan de steel zit en daar moet je niet al te pienter voor zijn. Ook al kreunt de film onder een slechte casting – aan top Bill Nighy als een priester die acteert alsof hij in een Britse komedie is verzeild geraakt – toch weet Games Of Thrones-ster Nell Tiger Free als de vrome Margaret gelukkig wel te overtuigen. Ook de geslaagde practical effects verdienen best wel een veer in de kont, met als beste die van een bevalling die je niet vlug zal vergeten, maar in de tweede helft van de film moet je het zien te rooien met schabouwelijke effecten waarbij zelfs vuur uit de CGI-doos komt.
Het beste aan The First Omen is dat hij net iets boven de horrormeuk uitsteekt die we de laatste maanden (te veel) zagen. Helaas zorgt het domme en voorspelbare verhaal voor de domper, wat te vrezen was met aan boord het schrijversteam dat achter de afgrijselijke remake van Firestarter zat. Als je absoluut je bioscooptijd wil spenderen aan vrouwen in habijten dan is het iets betere en minder infantiele Immaculate een beter alternatief.
Genre: horror
Jaar: 2024
Regisseur: Arkasha Stevenson
Cast: Nell Tiger Free, Tawfeek Barhom, Sônia Braga, Ralph Ineson, Bill Nighy
Land: USA
Speelduur: 119 minuten
