Woodrow Tracy Harrelson, beter bekend als Woody Harrelson, werd in Midland, Texas geboren op 23 juli 1961 als zoon van Charles Voyde Harrelson en Diane Oswald. Zij scheidden in 1964. Harrelson heeft twee broers (acteur Brett en motorfreak Jordan). Zijn vader (overleden in maart 2007) was een professionele huurmoordenaar en is daar twee keer voor veroordeeld, één keer in 1968 en in 1978 na de moord op de federale rechter John Wood. Voor deze doodslag kreeg hij levenslang.
Harrelson groeide op in Lebanon, Ohio bij zijn diepgelovige moeder. Hij studeerde drama en Engels aan het Hanover College in Indiana en haalde er zijn graden in 1983. Zijn carrière ging van start bij het New York Theatre in een rolletje in het autobiografische toneelstuk Biloxi Blues (in 1988 verfilmd door Mike Nichols) van Neil Simon. Enkele maanden later werd hij gecast in de ontzettend populaire televisieserie Cheers als de lome barkeeper Woody. Omwille van zijn druk Cheers-opnameschema lukte zijn overgang naar het witte doek aanvankelijk maar moeilijk.
Zijn eerste (kortstondige) verschijning was als het personage Krushinsli (what’s in a name) in Michael Ritchies flauwe komedie Wildcats (1986) met blonde stoot Goldie Hawn. Pas vijf jaar later kreeg hij zijn eerste volwaardige filmrol in Michael Catons Doc Hollywood aan de zijde van Michael J. Fox. Het jaar daarop werd hij dankzij zijn basketincompetentie in White Men Can’t Jump met Wesley Snipes en door zijn EMMY Award voor best supporting actor in Cheers, plots een begeerde boxoffice-ster. Zijn verdere filmcarrière staat intussen in het collectieve geheugen gegrift dankzij meesterwerken als Natural Born Killers, The People Vs Larry Flint, Welcome To Sarajevo, The Thin Red Line, Ed Tv, No Country For Old Men en Transsiberian.
Nadien maakte hij het bont met zijn horrorkomedie-hit Zombieland, het rampenepos 2012, het heroïsche misdaaddrama Defendor en de knappe, onder prijzen bedolven en emotioneel tactvolle independent-anti-oorlogsprent The Messenger waarvoor Harrelson een Oscar-nominatie – zijn tweede overigens – op zak stak.
The Messenger (in België niet uitgebracht) is een absolute must see. Opvallend overigens in Harrelsons carrière is zijn bewuste keuze voor anti-oorlogsfilms wat ons meteen een stap dichter brengt bij Harrelson-the man behind the actor. Naast anti-oorlog-activist, is hij ook een verwoede veganist en rawfood-junk en gaat hij er prat op dat hij ooit eens 17 verschillende jobs heeft uitgeoefend in hetzelfde jaar.
Hij is ook 100% voor de legalisatie van marihuana en hennep in de VS en een milieuverdediger in merg en been (hij heeft zelfs een eigen website waarop hij pleit om onze planeet ‘met rust’ te laten), hij is eigenaar van een zuurstofbar in Hollywood, zetelt in de directieraad van een kunstschool in Californië, is hij dikke mik met Michael J. Fox, Owen Wilson, The Red Hot Chilli Peppers, Hootie and the Blowfish (de groep schreef zelfs de song Woody over/voor hem) en is hij in zijn schaarse vrije momenten de leadzanger bij Manly Moondog and the Three Kool Hats.
Leuk om weten is dat Harrelson toegeeft dat hij ooit een seksverslaafde is geweest. Niet voor niks dus dat hij maar 10 maand is getrouwd geweest met Nancy Simon (dochter van de befaamde toneelauteur Neil Simon) en wild heeft gestoeid met de arthouse-actrice Carol Kane, de beeldschone Brad Pack-actrice Ally Sheedy en Frank Zappa’s dochter. Hij herhuwde vrij recent met zijn levensgezellin Laura Loui. Samen delen ze enkele ‘stulpjes’ in Costa Rica en Hawaï. Fast Forward-redacteur Marc Bussens kon deze eigengereide persoonlijkheid en Hollywood megaster, in aanwezigheid van zijn drie persoonlijke kleerkastbodyguards, enkele heikele en persoonlijke vragen voor de voeten werpen.
Je bent naast veganist ook een ‘rawfood’-liefhebber. Wat betekent dit eigenlijk?
Woody: Het is de bedoeling dat je rauw voedsel eet en dat je niets verhit boven de 47° Celsius. Waarom precies tot 47° is wellicht je volgende vraag? Vanaf 48°C worden alle enzymen gedood en daarin zit de levenskracht van voedsel. Je hebt wel wat meer werk in de keuken en het is allemaal wat omslachtiger, maar gezond leven is primordiaal, althans volgens mij toch.
Oké, maar is films maken niet je voornaamste bezigheid?
Woody: Hierop moet ik dubbel antwoorden. Ik doe m’n job als acteur heel graag, maar ik beschouw het eerder als mijn hobby. Toegegeven, ik word er dik voor betaald, maar mijn existentiële levensopdracht hier op aarde is zoveel mogelijk mensen proberen te overtuigen dat we totaal verkeerd bezig zijn.
Je refereert wellicht naar je milieuactivisme?
Woody: Precies. Heb je al eens goed rondom je gekeken wat men hier allemaal uitspookt? Als we zo verder doen is de aarde in geen tijd naar de bliksem. Blijkbaar kan een Al Gore of Leonardo de Caprio en nog tal van nog andere geëngageerde milieudocumentairemakers, niets constructiefs bij de massa op gang brengen. Akkoord, er komt eindelijk een beetje meer bewustzijn bij het volk en de politici. Het wordt ook hoog tijd want het is nu verdomme wel écht vijf voor twaalf. Ik geloof dat ‘het goede voorbeeld’ geven een gunstige invloed kan hebben op je medemens. Het is dan ook niet zomaar dat ik kledij draag dat is vervaardigd op basis van hennep.
Textiel gemaakt van hennep?
Woody: Ja, is dat zo verwonderlijk? Dat kan hoor, geloof me. Ik keur het gebruik van pesticiden af. Ik draag ook jeans die een mix zijn van hennep en katoen. Je weet misschien nog dat ik op 1 juni 1996 in Kentucky werd gearresteerd omdat ik demonstratief en symbolisch vier hennepzaadjes heb geplant. Men beweert dat de VS een democratisch land is waar iedereen recht heeft op persoonlijke vrijheid. Bullshit, je mag er in feite niks. Het barst er van de absurde regels. De VS is een fascistisch land (ergert zich mateloos). Bush was een pure massamoordenaar. Obama is gelukkig heel cool en intelligent. Eindelijk is er een streepje hoop in zicht voor het bekrompen Amerika.
Wat wou je toen in feite met je hennepactie bewijzen?
Woody: Ik wou per se een proefproces aanspannen tegen de staat omdat er volgens mij geen onderscheid kan worden gemaakt tussen industriële hennep en marihuana. Niet onbelangrijk: ik heb de zaak gewonnen (zucht). Trouwens ook m’n woning is volledig ecologisch en ik haal de energie bovendien uit zonnecellen. Neem maar eens een kijkje op mijn desbetreffende website. Google me up man en je zult wel snel op mijn officiële ecologische website stuiten. Ik raad ook iedereen aan om Into The Wild van Sean Penn te zien of te herbekijken. Het is gewoon de meest belangrijke ecologische en meest spirituele film aller tijden.
Graag even over je filmcarrière. Je speelt vaak excentriekelingen, een bewuste keuze?
Woody: Ik kruip verdomd graag én met veel plezier in de huid van weirdo’s. Dat zijn doorgaans interessante rollen. Gestalte geven aan watjes laat ik liever aan mijn collega’s over (lachje). Het is niet voor niets dat ik keer op keer ga voor personages die briljant of krankzinnig zijn. Ik ben in m’n nopjes als de film bovendien ook nog een rond zich heen schoppende politieke boodschap uitdraagt of zich afspeelt tegen een politiek geëngageerde achtergrond.
Excentriekelingen kunnen overigens ook vrij grappig uit de hoek komen. Ik denk bijvoorbeeld aan Zombieland. Dat was pas pure fun dude (lacht). Binnenkort begin ik overigens aan Zombieland 2. Ik kijk er al vol enthousiasme naar uit. Voorzichtig, ik ben niet zo ijverig dat ik massa’s scripts doorsnuffel op zoek naar allerlei interessante of uitdagende rollen, ik ben niet gek hoor! Eigenlijk ben ik lui van nature, behalve als ik effectief op de set sta want dan heb je een opdracht, een missie en dan geef ik me telkens voor 100%. Me fysiek transformeren voor een bepaalde rol, is geen spek naar m’n bek. Verdikken zoals Robert De Niro ooit deed voor Raging Bull zie ik me al helemaal niet doen. Misschien zo mager worden als Christian Bale voor zijn verbluffende rol in The Machinist ligt me al iets meer. Bale is overigens een briljante acteur, dit even terzijde natuurlijk (lacht).
Ligt het beroep van je vader soms aan de basis van je huidige doorgedreven smaak voor misfits?
Woody: Ik praat niet graag over mijn vader én zeker niet over zijn beroep, maar laat me samenvattend opmerken dat mijn vader wel degelijk een deel van mijn jeugd uitdrukkelijk heeft ingekleurd, oké!
Is er een prent in je carrière die je voorkeur wegdraagt?
Woody: Er zijn er enkele. Ik ben apetrots op Natural Born Killers en The People Vs Larry Flint. Ook op The Messenger ben ik zowel inhoudelijk als wat betreft mijn eigen prestatie als de legerkapitein die bij de familieleden van de in Irak gesneuvelde G.I.’s het slechte nieuws moet overbrengen, razend enthousiast. Een schitterende film die werd bejubeld in Sundance en de pers, maar door het publiek voor onbegrijpelijke redenen gul werd genegeerd. Jammer. Dit beklijvende en humanistische drama verdient meer aandacht én vooral een veel groter publiek.
Misnoegd dat je de Oscar niet hebt gewonnen als beste acteur in The Messenger?
Woody: Wat moet ik daarop antwoorden? Natuurlijk ben ik misnoegd, maar ik maakte gewoon geen kans want Jeff Bridges is keigoed en onovertroffen in Crazy Heart. De beste heeft gewonnen.
Je hebt enige tijd geleden nog eens een paparazzifotograaf bijzonder hardhandig aangepakt. Vond je dit passend in je voorbeeldfunctie?
Woody: Nee, natuurlijk niet, maar ik had net de opnames van Zombieland achter de rug waarin ik constant werd belaagd door zombies. Toen ik op de luchthaven van New York neerstreek, was ik nog altijd in een Zombieland-mood. Toen die fotografen op me afstormden dacht ik dat het alweer zombies waren (lacht uitbundig).
Heb je goede herinneringen aan België?
Woody: Zeker. De Plateauprijs in Gent vond ik wel flatteus en ik heb er heel goede raw food gegeten. Over dat mislukte televisie-interview (De Laatste Show, red.) waar ik ben opgestapt, wil ik het niet meer hebben.
Heb je nog een speciale boodschap voor onze lezers?
Woody: Save the planet! Leef bewust, verantwoord en gezond en bekijk zeker The Messenger…that’s all folks (duimen in de lucht).
