VENUS 

Maurice en Ian zijn twee gepensioneerde acteurs en hechte boezemvrienden. Hoewel Maurice een theatericoon was, moet hij zich noodgedwongen tevreden stellen met het vertolken van een stervende patiënt in een triviale televisieserie. Dagelijks beklaagt ‘The Odd Couple’ zich over de miserabele “pijn van het zijn” tijdens geanimeerde ontbijten in hun stampub. Voor de rest vullen de oudjes hun dagen met het nuttigen van menige glazen gerstenat, het spuien van kritiek op de barslechte wereldsituatie en prikkelen ze hun nog actieve hersencellen met mutuele verbaal spitante treiterijen. 

Kortom, de has-beens genieten van een comfortabel routineus leventje. Brompot Ian wacht begerig op de komst van Jessie, zijn jonge achternicht. Hij verwacht veel van het meisje, want ze komt hem tenslotte ‘verzorgen’. Uit dank wil hij zich (cultureel) over haar ontfermen. De ontnuchtering is drastisch wanneer blijkt dat Jessie een rebelse plaaggeest is die voluit gaat voor junkfood en MTV. Maurice daarentegen ziet in de komst van Jessie de ultieme kans om zijn tweede jeugd te beleven. Het merkwaardige trio beleeft emotioneel een fantastische tijd. 

Ofschoon het script uit de pen vloeide van de briljante Pakistaans-Britse auteur Hanif Kureishi (My Beautiful Laundrette, Sammy And Rosie Get Laid, My Son The Fanatic, Intimicy) is het verhaal een adaptatie van Junichiro Tanizaki’s beroemde roman Diary of a Mad Old Man wat reeds verfilmd werd in 1962 door de Japanner Keigo Kimura en door de Nederlandse Lili Rademakers -weduwe van filmmaker Fons Rademakers – onder de titel Dagboek van een Oude Dwaas uit 1987. 

De in Zuid-Afrika geboren en in Engeland woonachtige regisseur Roger Michell (The Duke, My Cousin Rachel, Notting Hill, Changing Lanes, Enduring Love) tekende voor de regie. In 2003 vonden Michell en Kureishi elkaar al voor The Mother, een sterk drama over de spontane liefde tussen een grootmoeder en een jonge man, gespeeld door Daniel Graig en later zouden ze nog met elkaar samenwerken voor Le Week-End. 

Venus is een bijzonder geslaagde variatie op hetzelfde thema als de beroemde roman en de twee vorige speelfilms, al ligt de klemtoon in Michells versie meer op de seductiekunst, humane vergankelijkheid en hartstochtelijke bewogendheden. Het intieme verhaal is aangrijpend, herkenbaar, rijk aan oprechte emoties en bitter en teder tegelijk. De dialogen zijn gevat, ontroerend en doordrenkt van fijnzinnige echtheid. 

Zowel de toenmalige jonge actrice Jodie Whittaker als de veteranen en inmiddels overleden Leslie Phillips acteren op hoog niveau. Ook levende legende en Oscar-winnares Vanessa Redgrave is voortreffelijk in haar nevenrol als Valerie. De rol van Maurice is op het lijf en leven geschreven van de ex-Lawrence of Arabia-posterface en ondertussen al elf jaar geleden overleden protagonist Peter O’Toole. Ook hij is subliem in de gedaante van de ultieme brompot, wat hem (terecht) alweer een Oscarnominatie opleverde. Doch ook die keer zag hij het begeerde beeldje aan zijn neus voorbijgaan, voor de achtste keer, nota bene. 

Genre: komedie, drama, romantiek
Jaar: 2006
Regisseur: Roger Michell
Cast: Peter O’Toole, Jodie Whittaker, Leslie Phillips, Vanessa Redgrave, Beatrice Savoretti 
Land: UK
Speelduur: 95 minuten