Rob Houwer, bekend als producent van legendarische Nederlandse films als Turks Fruit (1973) en Soldaat van Oranje (1977), is op 87-jarige leeftijd overleden.
Hij was een van de invloedrijkste producenten in de Nederlandse filmwereld. In de jaren zeventig werkte hij intensief samen met regisseur Paul Verhoeven (86). Uit die samenwerking kwamen iconische films voort, waaronder Wat zien ik!?, Keetje Tippel en de eerder genoemde klassiekers. Deze titels worden gezien als mijlpalen in de Nederlandse filmgeschiedenis.
Vooral Turks Fruit, gebaseerd op het boek van Jan Wolkers, werd een enorm succes. Het scenario was van de hand van Gerard Soeteman en de film maakte indruk door zijn expliciete scènes en het overtuigende spel van hoofdrolspelers Monique van de Ven en Rutger Hauer. Met ruim 3,3 miljoen bezoekers blijft het de meest bekeken Nederlandse bioscoopfilm ooit. De film kreeg internationale erkenning met een Golden Globe-nominatie en was de Nederlandse inzending voor de Oscar voor beste buitenlandse film.
Toch kende Houwers carrière ook dieptepunten. Zo produceerde hij in 1996 De Zeemeerman, een romantische komedie die breed werd bekritiseerd vanwege het onlogische verhaal en het matige acteerwerk. De film trok slechts zo’n 20.000 bezoekers en werd op MovieMeter zelfs uitgeroepen tot de slechtste film aller tijden.
Ook De Gulle Minnaar uit 1990 kon het publiek niet bekoren en werd na een week al uit de bioscopen gehaald wegens tegenvallende bezoekersaantallen.
Houwer begon zijn carrière in de vroege jaren zestig in Duitsland, waar hij eerst regisseerde en later de overstap maakte naar produceren. Zijn grootste successen behaalde hij uiteindelijk in Nederland, vooral in samenwerking met Paul Verhoeven. Die samenwerking verliep echter niet zonder spanningen. Volgens Houwer had Verhoeven de neiging om halverwege de opnames het volledige budget al te hebben opgebruikt, vertelde hij in een interview met de Volkskrant.
Aanvankelijk zou Houwer ook betrokken zijn bij Verhoevens film Zwartboek, maar dat plan liep spaak. Houwer gaf aan drie jaar nodig te hebben om de benodigde financiering van zo’n 12 miljoen euro rond te krijgen, waarop Verhoeven besloot met een andere producent in zee te gaan. Ook een vervolg op Soldaat van Oranje kwam er nooit; een langslepende ruzie met investeerders, die liever een andere producent wilden, zette een streep door dat project.