Een film in Iran regisseren is geen gemakkelijke klus. Een strenge censuur, beperkte middelen en een verzengend cultureel en politiek klimaat vormen voor debutant Pitts blijkbaar toch geen probleem om een onderhoudende en grappige parabel te maken.
De film begint met een kind dat ons via een wielvelg letterlijk een bergdorpje aan het eind van een onverharde weg binnenrolt. Er is een kleurrijke huwelijksceremonie aan de gang die een einde moet maken aan een overgeërfde vete tussen twee clans. De bruidegom bederft de pret wanneer hij uitgerekend op zijn trouwdag de bruidsschat weigert te betalen. De twee stammen grijpen prompt terug naar de strijdbijl en de pesterijen van de beledigde bruid culmineren in een wraakzuchtig maar leuk duel. De ex-lover van de koppige dame start een primitief transportbedrijfje om de dorpsbewoners van zijn stam naar de stad te brengen.
De twist tussen de rivaliserende families neemt groteske vormen aan wanneer een tweede minibus wordt voorgereden met de bedoeling beide families van transport te voorzien. Een tragisch ongeval zal uiteindelijk zorgen voor verzoening en vrede. Het slotbeeld van de film is een kind dat met een velg de weg oversteekt waarop de autobussen strijd leverden. De bussen, als metafoor voor de moderne tijden, zijn vertrokken en de velg rolt weer door het dorp. Het leven is een vicieuze cirkel …
Het Vijfde Seizoen is een esthetisch knappe, Perzische miniatuur over de gangbare zeden en gebruiken in een plattelandsdorp dat inhaakt op het Romeo & Juliet-thema. Pitts is een tikkeltje bescheidener dan Shakespeare en kiest voor een tragikomedie vol metaforen. De fotografie is een streling voor het oog en het siert Pitts dat hij de camera richt op de natuurlijke rijkdom van het land. Opvallend voor een Iraanse productie is het sterke portret van de vrouwelijke hoofdrol, dat in fel contrast staat met de gangbare westerse opvattingen over de traditionele Islamitische vrouw.
Genre: komedie, drama, romance
Jaar: 1997
Regisseur: Rafi Pitts
Cast: Roya Nonahali, Shah Ali Sarkhani, Parviz Poorhosseini
Land: Frankrijk, Iran
Speelduur: 80 minuten
