Wie het cinemagebeuren in de jaren ’80 bewust meemaakte, zal zich ongetwijfeld wel de poster van Honky Tonk Freeway herinneren waarop een neushoorn te zien was die over een brug sprong. Wijlen John Schlesinger herinner je maar beter niet aan de film, want hoewel de Britse cineast best wel zin had in het maken van deze komedie, werd Honky Tonk Freeway de meest dubieuze film uit zijn oeuvre en had de flop een enorm grote invloed op Thorn EMI dat meer dan 20 miljoen dollar aan het project verloor.
Het idee kwam van de Brit Don Boyd, die de film meehielp produceren. Honky Tonk Freeway moest een soort van ’80’s-versie van It’s a Mad, Mad, Mad, Mad World van Stanley Kramer worden, maar het uiteindelijke resultaat is op zijn zachtst uitgedrukt vrij krankzinnig, niet alleen omdat een olifant op waterski vrij mesjogge is, maar ook omdat deze komedie opgebouwd is als een Robert Altman-film waarin je om de haverklap een heleboel karakters te zien krijgt die niks met elkaar gemeen hebben, behalve het feit dat ze op hetzelfde tijdstip op dezelfde autostrade zitten.
Honky Tonk Freeway ontpopt zich al gauw als een doldwaze komedie die door zijn countryachtige score doet denken aan Smokey And The Bandit of Convoy, een soort van Fast & Furious, maar dan wel uit de jaren ’80 (met echte kettingbotsingen) inclusief de fratsen die anno 2022 niet meer zouden kunnen. Voor heel wat mensen is dit een compleet vergeten titel (als ze hem ooit al hebben gekend), maar gelukkig opgerakeld door het altijd zeer fijne Kino Lorber en met een transfer om u tegen te zeggen.
Het speelt zich af in Ticlaw, een klein stadje in Florida, waar de burgemeester Kirby T. Calo (William Devane) er alles aan doet om het lokale safaripark een waardig toeristisch aanzien te geven. Wanneer de overheid naast Ticlaw een snelweg aanlegt, hoort daar volgens de burgemeester ook een afrit bij die naar het dorp leidt en daarom gooit Calo 10.000 dollar smeergeld op tafel. Toch komt de beloofde afrit er niet, waardoor de dorpelingen alles in Ticlaw in het roze verven om zo wat nieuwsgierigen aan te trekken.
Ondertussen zien we op de autostrade een heleboel mensen die weldra Ticlaw zullen passeren, waaronder een stel bankrovers uit New York (George Dzundza en Joe Grifasi) die een liftende drugsdealer (Daniel Stern) meenemen, een schrijver van kinderboeken (Beau Bridges), een serveerster (Beverly D’Angelo) die de as van haar overleden moeder naar Florida wil brengen, een tandarts (Howard Hesseman) die met zijn vrouw (Teri Garr) en kinderen met een camper het hele land doortrekt, een bejaarde dame (Jessica Tandy) die hopeloos aan de drank zit, twee nonnen (Geraldine Page en Deborah Rush) en een wanhopige countryzanger (Paul Jabara) die wat centen bijverdient door een neushoorn naar Ticlaw te vervoeren.
Voor een regisseur die films als Billy Liar, Darling, Far From The Madding Crowd, Midnight Cowboy, Sunday Bloody Sunday, Marathon Man en Yanks op zijn actief heeft staan, blijft Honky Tonk Freeway al bij al een vreemde titel. De negatieve reacties waren zo groot dat Schlesinger van de A-lijst verdween, maar nadien met The Falcon And The Snowman en het compleet ondergewaardeerde Pacific Heights met Melanie Griffith toch nog een paar leuke titels kon maken.
Is deze film nu zo slecht? Helemaal niet, wel heeft deze film een enorme ’80’s-vibe die nu niet meer zou kunnen, maar de film kijkt ongelooflijk lekker weg en is absoluut aanbevolen voer voor nostalgici.
GENRE: komedie
JAAR: 1981
REGISSEUR: John Schlesinger
CAST: William Devane, Beverly D’Angelo, Hume Cronyn, Jessica Tandy, Beau Bridges, Teri Garr
LAND: USA
