Om maar meteen van wal te steken van wat je verwacht te lezen: op geen ogenblik is de “sequel” The Rage: Carrie 2 even sterk als Carrie uit 1976 van Brian De Palma, die gebaseerd was op de gelijknamige roman van Stephen King uit 1974. Maar of de film nu zo slecht is? Neen, dus!
Een sequel is een groot woord overigens. Het enige wat de film verbindt met de klassieker is dat het eveneens gaat om een gepest meisje met telekinetische gaven, plus Amy Irving die hier een rol als onderwijzeres speelt en in het origineel één van de pestkoppen was. Via het verhaal komen we wel te weten wat de twee films met elkaar verbindt, maar meer dan een fait divers is het niet. Om het toch niet al te sullig te laten verlopen, worden er een paar seconden gebruikt uit de film uit 1976 als flashbackbeelden. Pure marketing, die helaas niet aan de kassa werkte.
The Rage: Carrie 2 werd in 1999 gemaakt en dat zie je visueel maar al te goed. Niet alleen door de nu goth-referenties zoals Marilyn Manson, maar ook door het nodeloos gebruikmaken van zwart-wit slow motion beelden, die de film gedateerd maken.
Tot daar evenwel het slechte nieuws. Hoewel het verhaal van The Rage: Carrie 2 net iets te veel op dat van het origineel lijkt, is het toch een best aangename film. Ten minste als je van 90’s-horror houdt, die louter wil recycleren en macho-humor bevat die vandaag moeilijk verteerbaar is. De regie lag in handen van Kathleen Ann Shea die na het bescheiden succes van Stripped to Kill achteraf nog wat succes genoot met de erotische thriller Poison Ivy, maar na het floppen van The Rage: Carrie 2 haar ambities als regisseuse definitief aan de haak mocht hangen.
Achteraf bekeken deels onverdiend, zeker door de knappe rol van Emily Bergl (later Gilmore Girls en Desperate Housewives) over wie de critici wel lieve woordjes uit hun pen wisten te toveren. Het grote probleem is zonder meer dat men van deze vrij aanvaardbare horrorfilm absoluut een Carrie-film wilde maken, wat overigens bij aanvang helemaal niet de bedoeling was, maar soms loopt men in Hollywood vaak de portemonnee achterna.
Genre: horror
Jaar: 1999
Regisseur: Katt Shea
Cast: Emily Bergl, Jason London, Dylan Bruno, J. Smith-Cameron, Amy Irving
Land: USA
Speelduur: 105 minuten
