Django Unchained, de achtste film van Quentin Tarantino, is duidelijk niet zo geliefd als zijn voorgangers. Voor een groot deel valt dit te verklaren omdat Tarantino wat de trappers verloor door bepaalde scènes tergend lang te maken en dialogen die te laten smachten naar de verlossende climax. Maar een Quentin Tarantino-film blijft nog altijd een Quentin Tarantino-film en dus een extra streepje voor, het werd uiteindelijk zelfs de film die Tarantino het meeste geld opbracht.
De titel verwijst uiteraard naar de legendarische spaghettiwestern uit 1966 met Franco Nero, die overigens in een hilarische scène van welgeteld één minuut te zien is, maar op de naam na heeft het verhaal niks te maken met de film van Sergio Corbucci. De Django in deze film is een slaaf (Jamie Foxx), die verkocht is en gescheiden werd van zijn vrouw Broomhilda von Shaft (Kerry Washington). Geheel onverwachts wordt hij bevrijd door de tandarts-premiejager Dr. King Schultz (Christoph Waltz). De twee gooien het op een deal om Django’s vrouw te bevrijden, maar daar moeten eerst talloze booswichten voor worden neergeknald.
Quentin Tarantino uitte meermaals zijn liefde voor de westerns en hij spreidt dat volop tentoon in Django Unchained. zoals hij zou het drie jaar later ook doen met het minder goed onthaalde The Hateful Eight. De aanpak is fenomenaal. Dat merk je niet alleen aan de scènes die refereren naar de beroemde voorbeelden, maar ook door de keuze van acteurs zoals Bruce Dern, of Don Johnson als de verbluffende Big Daddy, wat ontegensprekelijk refereert aan Cat On Hot Tin Roof.
Jamie Foxx is weergaloos, net als Leonardo DiCaprio als de racistische plantageboer, die er plezier in heeft om zijn slaven elkaar te laten afslachten, of Christoph Waltz, al herhaalt hij in feite zijn rol van de sadistische Hans Landa uit Inglourious Basterds. Niet dat de film feilloos is. Zo is de epiloog te lang uitgesponnen en verlang je net niet naar de aftiteling, maar wat je daarvoor ziet is Tarantino op zijn best.
Filmliefde die wordt omgezet in een eigen unieke filmtaal. Een western die alle bepalende kenmerken van het genre overboord gooit, ook al houdt je op het einde van de rit toch een western pur sang aan over. De film kreeg overigens tonnen kritiek over zich heen, onder meer door het onophoudelijk gebruik van het n-woord en ook de historische context van de slavernij in de Verenigde Staten, die volgens bepaalde critici volledig fout werd vertoond. Het belangrijkste aspect dat Django Unchained pure filmmagie is, dat waren ze in hun betoog jammer genoeg vergeten.
Genre: western
Jaar: 2012
Regisseur: Quentin Tarantino
Cast: Jamie Foxx, Christoph Waltz, Leonardo DiCaprio, Kerry Washington, Samuel L. Jackson, Walton Goggins, Dennis Christopher, James Remar, Michael Parks, Don Johnson
Land: USA
Speelduur: 165 minuten
