Onze vrees was onterecht. De Britse schrijver, scenarist, producer en filmmaker Alex Garland, die na het maken van het sterke Civil War liet uitschijnen dat hij minder in de regisseursstoel zou plaatsnemen, is er een jaar later met het krachtige Warfare. Ditmaal geen fictieve burgeroorlog maar een op herinneringen gebaseerd tijdsstuk van een groep Navi Seals op een uiterst gevaarlijke missie in Ramadi, Irak.
Voor Warfare sloeg Alex Garland de handen in elkaar met Irak veteraan Ray Mendoza. Hij diende ruim zestien jaar als Navy Seal en instructeur voor hij richting Hollywood trok als militair adviseur en als producer van docu-reeksen The Warfighters en Live To Tell. Voor Warfare neemt hij voor het eerst plaats in de regiestoel en schreef hij samen met Alex Garland het scenario. Zijn kunde en kennis van zaken is een grote meerwaarde en duidelijk merkbaar.
We schrijven 2006 en volgen een groep Navy Seals op een nachtelijke missie om een huis veilig te stellen en zo een gebied te kunnen bespioneren. Maar de vijand blijft niet bij de pakken zitten. De schuilplaats van de Seals wordt ontdekt en de observaties van beide kanten leiden tot een treffen dat iedereen zal veranderen. Wat begint als een geheime observatiepost mondt uit in een bloedbad en een strijd op leven en dood in de straten van Ramadi.
Het duurt een tijdje voor de confrontatie start, maar tijdens deze inleiding ben je geen minuut op je gemak. De regisseur geeft je de kans om de verschillende karakters te leren kennen. Je weet dat er iets komt, maar je wordt als kijker omwikkelt door een gevoel van onbehagen en stress, waardoor de vijandelijkheden tegenover het groepje Seals dan ook letterlijk inslaan als een bom. Een man tot man gevecht met een vijand die ieder steegje van Ramadi uit zijn hoofd kent.
Het sterke aan Warfare is net dit man-tegen-mangevecht op straatniveau, waardoor je als kijker als het ware meeloopt met de Seals. Een benauwende realistische ervaring voor de kijker waar de kennis van Ray Mendoza zeker zal primeren. De grootste pluim op de hoed van Warfare gaat naar het team dat instond voor het geluid en de geluidseffecten. Het is werkelijk adembenemend wat je allemaal te horen krijgt. Het gekrijs, het afvuren van geweren wordt nu eens gehuld in scherpe bijtende klanken om dan na explosies als doffe vertraagde uitgedoofde klanken te weergalmen. Daarnaast heb je nog het begrip machtsvertoon dat een enorme indruk achterlaat.
Naast dit sounddesign speelt Eric Prydz een prominente rol met zijn hit Call on Me naast het fantastische Dancing and Blood van de band Low, te horen is bij de eindgeneriek en de foto’s van de echte Seals die streden voor hun leven.
Warfare is een tour de force van Alex Garland, gesteund door de ruime kennis van gevechtssituaties in Irak door Ray Mendoza. Een perfecte tandem die misschien wel één de belangrijkste films van het jaar afleveren. Warfare doet denken aan Black Hawk Down verweven met met de ijzingwekkende sound van duizenden kogels uit de strandscène van Saving Private Ryan. De nieuwste langspeelfilm van Alex Garland en debuterend regisseur Ray Mendoza in een bioscoop waar het geluid op 11 staat. We raden deze verrassende film dan ook ten volle aan.
Genre: drama, oorlog
Jaar: 2025
Regisseur: Alex Garland, Ray Mendoza
Cast: D’Pharaoh Woon-A-Tai, Will Poulter, Cosmo Jarvis
Land: USA, UK
Speelduur: 95 minuten
