Als er een cineast is die de grootste impact heeft gehad op de evolutie van de hedendaagse horrorblockbuster, dan is dat ongetwijfeld James Wan. De man slaagde erin om met Saw, The Conjuring en Insidious tot driemaal toe een invloedrijke franchise op te zetten. Zeker met die laatste twee reeksen creëerde Wan een solide basis voor de hedendaagse Hollywoodstudio- horror. Net zoals wat Wes Craven in de jaren ‘80 en ‘90 deed met Scream en A nightmare on Elm Street, creëerde Wan rond 2010 een blauwdruk voor studiohorrorfilms van de nieuwe generatie.
De formule ziet er als volgt uit: Thematisch zijn het bovennatuurlijke films met veel achtergrondverhaal, waarin meestal een familieconflict centraal staat. Stilistisch zitten ze vol met doordacht camerawerk en geluidsdesign, sfeervolle verlichting, en misleidende, maar visuele groteske jump scares. Insidious: The Red Door kan je perfect plaatsen in deze traditie. Alleen toont de formule stillaan zijn ouderdom en kan de film zich niet meten met veel van zijn voorgangers.
Hoewel The Red Door de vijfde film uit de serie is, kan het worden gezien als een vervolg op de eerste twee delen. Negen jaar na de gebeurtenissen van Insidious 2 vinden we de familie Lambert terug in een gebroken staat. Josh (Patrick Wilson) en Renai (Rose Byrne) hebben ondertussen een punt gezet achter hun relatie. Ook de relatie tussen Josh en zijn zoon Dalton (Ty Simpkins) verloopt moeizaam.
Beiden hebben geen herinneringen meer over de traumatische gebeurtenissen in The Further, maar ze voelen aan dat er sinds de coma van Dalton iets niet klopt met hun relatie. Wanneer Josh zijn zoon naar de universiteit brengt, komt het tot een hevige ruzie. Terwijl Josh de relatie met zijn zoon probeert te redden, opent Dalton tijdens een schilderles onbewust opnieuw een poort naar The Further. Dit brengt niet alleen zijn leven, maar ook die van zijn familie en vrienden in gevaar.
Deze keer zit niet James Wan in de regiestoel. The Red Door is het regiedebuut van Patrick Wilson, die daarnaast ook voor de derde keer in de huid kruipt van pater familias Josh Lambert. Hij doet het niet slecht als debutant. De film ziet er goed uit en is ook goed gecast. Acteerprestaties zijn over het algemeen niet slecht. Ook nieuwkomer Sinclair Daniel, die Daltons kamergenote Chris Winslow speelt, zet een memorabel personage neer. Toch is Wilson geen virtuoos als Wan.
The Red Door mist de visuele flair die aanwezig was in de eerste delen en is bij gevolg een stuk minder sfeervol. Daarnaast zijn de schrikmomenten niet op het niveau van die van Wan. Of je van zijn werk houdt of niet, het valt moeilijk te ontkennen dat James Wan als geen ander weet hoe je deze opbouwt en ze laat branden op het netvlies. Wilson levert een paar verdienstelijke pogingen en speelt goed met timing, maar gebruikt te vaak een valse of ondermaatse climax. Waar Wilson wel in slaagt, is het neerzetten van karaktermomenten. Wilson kent zijn personages door en door en weet de familiale spanning goed in beeld te brengen. Dit is veruit de sterkste kant van de film.
Helaas moet Wilson werken met een ondermaats scenario dat de sterke kanten van zijn regie ondermijnt. De film fixeert zich voor het grootste deel van de tijd op het studentenleven van Dalton en Chris en niet op het centrale familiale drama. Dit zorgt voor een gebrek aan focus. Wanneer de film uiteindelijk tergend traag naar zijn ondermaatse en veel te korte climax kruipt, zijn de belangrijkste verhaallijnen onderontwikkeld.
Daarnaast leunt de film te veel op het verleden zonder zelf iets substantieels toe te voegen. Soms voelde de film meer aan als een relaas van de voorgaande delen. Alle reeds gevestigde concepten van het narratief worden tot vervelens toe herhaald. Hierdoor lijkt de film soms meer op een Powerpoint-presentatie met flashbacks voor nieuwkomers.
Insidious: The Red Door voelt aan als een microgolfmaaltijd. Ze belooft een gekende nostalgische smaak met pure ingrediënten, maar wanneer je er van proeft, smaakt het oud, flauw en verwaterd. De vele jonge tieners in de zaal leken daarentegen wel geboeid te kijken. Misschien is dit een teken dat niet alleen de formule van Insidious, maar ook wij verouderd zijn.
GENRE: horror
JAAR: 2023
REGISSEUR: Patrick Wilson
CAST: Patrick Wilson, Rose Byrne, Ty Simpkins, Hiam Abbass, Sinclair Daniel, Andrew Astor
LAND: USA
