Op een ochtend wordt de 30-jarige Nawal wakker en vindt haar echtgenoot dood naast haar. Paniek, aangeslagen, verrast en in volle rouw. Desondanks de heel trieste omstandigheden wil ze uiteraard verder instaan voor haar dochtertje Nora. Logisch denk je dan, maar vrij abrupt wordt ze geconfronteerd met een ‘onrechtvaardig’ wettelijk dilemma: omdat ze geen zoon heeft, hebben haar schoonbroer en zijn zussen recht op de helft van haar huis en haar nog niet volledig afbetaalde pick-up-truck.
Enkel Murphy begrijpt hoeveel tegenslag een mens kan overkomen, want Nawal wordt ook nog ontslagen op haar werk en dreigt het voogdijrecht over haar geliefde dochter te moeten afstaan aan haar zwager. Omdat Nawal niet de dociele vrouw is die iedereen hoopt en zich vlijmscherp verzet tegen al het onheil, wordt ze door haar omgeving bestempeld als overreagerend, impulsief en onhandelbaar. Nawel dreigt alles te verliezen en moet dus dringend een oplossing verzinnen.
Inshallah a Boy (Inshallah Walad, de originele titel die minder prijsgeeft over de plotontwikkeling) is een bijzondere film. Hoewel het Amjad Al Rasheeds eerste langspeelprent is, blijft het een gespannen en heel belangrijke aanklacht tegen het Jordaanse systeem. De debuterende filmmaker brengt de wanhoop, de morele conflicten, de onderdrukking en onmacht van de vrouw in Jordanië – zeker wanneer ze wordt gedreven tot het nemen van extreme maatregelen – trefzeker en vlijmscherp over.
Het script is (bijna) onberispelijk omdat het de verschillende complicaties in Nawals leven netjes samenweeft zodat de spanning zich organisch, maar gestaag opbouwt. De sociale commentaar is naadloos geïntegreerd in het verhaal, waardoor je als kijker net als in een thriller – dankzij onder meer de dynamische montage – wordt meegesleurd in de desastreuze neerwaartse levensspiraal waarin het hoofdpersonage terechtkomt. Daarnaast laat dit sfeervolle drama heel knap zien hoe het patriarchaat verschillende vrouwen beïnvloedt, ongeacht hun sociaaleconomische status. Dit krachtige karakterportret opent deuren naar een tot op heden weinig besproken doch keiharde en vrouwonvriendelijke realiteit. Je zou zweren dat je in Inshallah a Boy in de nieuwste film van Asghar Farhadi vertoeft al zou de maker van sociale parels als About Elly, Le Passé, The Salesman en A Hero wellicht wel de ‘geheimen’ van de overleden vader dieper uitgespit- en het einde iets minder hoopvol, hebben ingevuld.
Inshallah a Boy is een pakkend relaas van sekse-ongelijkheid, met een subtiel gedoseerd snuifje humor en een treffende vertolking van Mouna Hawa (Bar Bahar, Between Heaven and Earth) als de weduwe die ieders empathie geniet, maar even snel weer wordt verguisd tot haar pijnlijke lot als een inferieur persoon in een door mannen gedomineerde maatschappij. Inshallah a Boy was trouwens de eerste Jordaanse film die ooit geselecteerd werd voor het filmfestival van Cannes, en sleepte meteen twee prijzen in de wacht. Is er dan toch nog hoop?
Genre: drama
Jaar : 2023
Regisseur : Amjad Al Rasheed
Cast : Mouna Hawa, Haitham Alomari, Yumna Marwan, Salwa Nakkara, Mohammed Al Jizawi
Land : Jordanië, Frankrijk, Saoedi-Arabië, Qatar, Egypte
Speelduur : 113 minuten
