Gelukkig werd het Finse Dogs Don’t Wear Pants (originele titel Oirat Eivät Käytä Housuja) van J.-P. Valkeapää her en der door zijn expliciet onderwerp (sadomasochisme) wel opgemerkt, doch bleef het grotendeels in het obscure circuit hangen. Ergens te vinden tussen de programmatie van MUBI, in de Benelux een eenmalige vertoning in zowel het Gentse KASK als op het Nederlandse Imagine Film Festival, maar dat was het zo een beetje. Wie weet krijgt dit arthouse-drama alsnog een tweede leven dankzij de homerelease van Yellow Veil Pictures.
Een visueel perfecte film die door zijn gebruik van felle neonbeelden wat doet denken aan de flashy, maar ingetogen stijl van de Brit Peter Strickland (Berberian Sound Studio, The Duke of Burgundy en In Fabric). Het drama begint meteen met een gezinstragedie. Tijdens de vakantie verdrinkt de vrouw van Juha (Pekka Strang) in het meer, waardoor hij alleen achterblijft met zijn dochter Elli (Ilona Huhta). Het jonge kind slaagt er vrij goed in om haar leven weer op de rails te krijgen, met Juha gaat het een pak minder goed.
De man is een gerespecteerd chirurg die de moeilijkste operaties de baas kan, maar thuis slaan de stoppen alsmaar door en vindt hij soelaas in zelfverminking. Met de dominatrix Mona (Krista Kosonen) lijkt hij een zielsverwant – weliswaar tegen betaling – te hebben gevonden. De meesteres moet hem als een hond behandelen met als seksueel hoogtepunt het dichtknijpen van de keel. De onderdanige man wil steeds maar verder gaan in de perverse spelletjes.
Hoewel J.-P. Valkeapää nooit plat op de buik gaat door zich over te geven aan vulgariteiten is het toch meermaals op de tanden bijten voor wie doorgaans de ogen dichtknijpt bij scènes van zelfverminking. De Fin kiest niet voor sensatie, wel een psychologisch (helaas niet altijd diepgravend genoeg) relaas van iemand die door pijn boete wil doen. Het genot van pijn en hoe die grens alsmaar te willen verleggen.
Een film waar achteraf veel over te praten valt, maar door de ingetogen en bij momenten afstandelijke toon toch meer voer voor cinefielen met een voorsmaakje van arthouse. Wel eentje voor durvers en dat op heel wat vlakken.
Genre: psychologische thriller, arthouse, zwarte komedie
Jaar: 2019
Regisseur: J.-P. Valkeapää
Cast: Pekka Strang, Krista Kosonen, Ilona Huhta, Jani Volanen, Oona Airola, Iiris Anttila, Ester Geislerová
Land: Finland
Speelduur: 105 minuten
