WESTWORLD 

Volgens velen, ook volgens ons, blijft Westworld één van de betere televisieseries van de afgelopen jaren. Helaas werd de reeks reeds na vier seizoenen door HBO afgevoerd. Deels eigen schuld, want om het scenario van het derde seizoen feilloos te kunnen volgen moet je net geen bolleboos zijn. Het was trouwens niet de eerste keer dat Westworld in de afvalcontainer werd gedumpt. In 1980 bedacht men de serie Beyond Westworld, maar na amper vijf afleveringen werd het project van de beeldbuis gedonderd. Aan de basis van dit alles liggen de films Westworld en de sequel Futureworld.

Het was Michael Crichton die het concept van Westworld bedacht, met het vervolg wilde hij niks te maken hebben. Na het megasucces van The Andromeda Strain – Crichton’s boek dat verfilmd werd door Robert Wise – liet de auteur vallen dat hij zelf ook graag een film zou willen regisseren. Dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. In Hollywood dacht men dat  Crichton dit alleen maar tot een goed einde kon brengen door een sciencefictionfilm te draaien. Gefrustreerd pende Crichton het script van Westworld neer, maar ook hier botste de gevierde romanschrijver op gesloten deuren.

Via producent Paul N. Lazarus III – die zich later ook over Futureworld zou ontfermen – vond Crichton gehoor bij MGM. Dat was geen godsgeschenk, want in de jaren 70 had de studio met het logo van de brullende leeuw geen al te goede reputatie bij de filmmakers. Cineasten zoals Robert Altman, Blake Edwards, Stanley Kubrick, Fred Zinneman en Sam Peckinpah kloegen over de werkdruk of hoe weinig er naar hen werd geluisterd. MGM beloofde echter aan Crichton dat ze zich in zijn geval niet zouden moeien en naar verluidt is dat grotendeels niet gebeurd.

Kort door de bocht is Westworld niet meer dan een variatie op Jurassic Park. Ook hier draait het om een attractiepark. Wel geen prehistorische monsters, maar met robots die er – op hun handen na – levensecht uitzien. De rijke toerist kan in Delos, want zo heet het pretpark, kiezen tussen het Wilde Westen, de Middeleeuwen of het Romeinse tijdperk. Een droomreis voor iedereen die het zich kan permitteren, tot de machines tilt slaan met voorop een sadistische gunslinger, iconisch vertolkt door Yul Brynner.

Crichton zei achteraf dat hij heel wat heeft moeten sleutelen aan het verhaal omdat het eerste resultaat er ronduit saai uitzag. Alhoewel je dat niet echt van de uiteindelijke film kan zeggen, merk je dat her en der wel een beetje. In feite is het niet meer dan een sciencefiction met flarden van een western, waarin de te vrezen revolverheld met draadjes en vijzen aan elkaar hangt. Hoewel nu een tikkeltje verouderd, was deze actiethriller op technisch vlak best wel baanbrekend. Voor het eerst werd gebruik gemaakt van digitale beeldbewerking om foto’s te pixelleren, waarmee het gezichtspunt van een androïde werd gesimuleerd. The Terminator avant la lettre dus, ook al ziet het er vandaag niet zo indrukwekkend uit.

Een film die niet helemaal de tand des tijds heeft doorstaan, gelukkig merk je dat amper door de perfecte runtime van anderhalf uur. Net op het moment dat de dialogen dreigen te verzanden in pseudowetenschappelijke prietpraat, barst de actie los. Westworld ziet er dan wel uit alsof het net iets te lang onder een steen heeft gelegen, wel blijft het een must-see.

Genre: sciencefiction
Jaar: 1973
Regisseur: Michael Crichton
Cast: Yul Brynner, Richard Benjamin, James Brolin
Land: USA
Speelduur: 88 minuten