Potiche 

François Ozon (‘Parijs, 15 november 1967) blijft vriend en vijand verbazen en niet alleen omwille van zijn aanhoudende hoge productiviteit, maar ook omwille van de diversiteit in zowel genre als inhoud die hij in zijn films aansnijdt. De filmcatalogus van deze rasechte veelfilmende klasbak annex ‘adolescent terrible”, is zowel indrukwekkend als vaak controversieel.

Met Potiche leunt hij dicht aan bij 8 Femmes (2001), zijn verfilming van het gelijknamige toneelstuk van Robert Thomas en een van zijn meest succesvolle prenten. Potiche is een spetterende, meerlagige en campy komedie. Suzanne (Catherine Deneuve) jogt in knalrode jogging anno 1977, frivool door de bossen van Sainte-Gudule, een burgerlijk stadje in het noorden van Frankrijk. Ze is de toegewijde en huiselijke eega van de norse industrieel Robert Pujol (Fabrice Luchini) die zijn paraplufabriek leidt met ijzeren hand en zijn arbeiders tiranniseert. Ook thuis voert hij een schrikbewind. Tijdens een staking van de arbeiders wordt Robert gegijzeld. Noodgedwongen moet Suzanne het bedrijf overnemen van haar man. Tot ieders verbazing ontpopt ze zich tot de ideale zakenvrouw die van aanpakken weet. Wanneer Robert terugkeert, gaan de poppen aan het dansen.

Ozon was duidelijk in zijn sas met deze bewerking van het gelijknamige toneelstuk van het Franse schrijversduo Barillet en Grédy uit 1980. Zijn regie is zwierig en scherpzinnig, de kostuums zijn lekker retro en fonkelend, de productiedesign is aaibare vintage, de talrijke knipoogjes en cinefiele verwijzingen zijn fijnzinnig, de ensemblecast is exquis en Deneuve en Depardieu bewijzen met verve waarom ze zijn uitgegroeid tot iconen. Soit, Potiche is alweer een Ozon grand cru.

Genre: Satire, komedie
Jaar: 2010
Regisseurs: François Ozon
Cast: Catherine Deneuve, Fabrice Luchini, Gérard Depardieu, Karin Viard, Jérémie Renier, Sergi López
Land: Franrijk
Speelduur: 103 minuten