Armand 

Voor Armand, zijn langspeelfilmdebuut, won de Noorse regisseur Halfdan Ullmann Tøndel de Camera d’or op het Filmfestival van Cannes in 2024. Meer dan ooit is Armand een film waar je best zo goed als niets van de inhoud op voorhand afweet. Heel kort toch dit: De ouders van twee jongens, Armand en Jon, die in de lagere school zitten, worden uitgenodigd voor een gesprek met de directie en een leerkracht. Er is iets tussen de twee jongens gebeurd dat op grensoverschrijdend gedrag zou kunnen wijzen.
Wat volgt is een emotionele rollercoaster voor alle betrokkenen en zelfs personen die er totaal niet bij betrokken zijn.

Ullmann Tøndel levert een unieke huis clos af, waarbij het schoolgebouw mee een personage vormt. De ontzettende thematische rijkdom van deze film wordt met mondjesmaat duidelijk: de verwoestende kracht van roddels, trauma, bedrog, jaloezie, wraak, ongemakkelijke, zelfs genante taferelen tot zelfs mentale horror. Maar ook de onvoorwaardelijke liefde van een moeder, want niets menselijks is deze film vreemd, waardoor u soms amper noch weet of u moet lachen of verbouwereerd zijn. Bovendien is alles meesterlijk in beeld gebracht en is de soundtrack al even hallucinant als de beelden en gebeurtenissen.

Halfdan Ullmann was zelf enkele jaren leraar in een lagere school, maar wou vooral iets vertellen over de gehele maatschappij, over hoe wij omgaan met conflicten. De kern van de film ligt hem volgens de regisseur in het verkennen van het concept ‘grenzen’ en hoe wij er ons toe verhouden.

Als inspiratie voor de diverse aspecten en facetten van Armand noemt Ullman Tøndel films als Buñuels Le charme discret de la bourgeoisie en El Ángel Exterminador naast Festen (waar iedereen onvermijdelijk aan denkt). Ons bekropen ook gevoelens die eerder Jagten en Das Lehrerzimmer bij ons en menig kijker ressorteerden. Er zitten enkele choreografieën in de film waarvoor dan weer de mosterd werd gehaald bij Pina Bausch.

Maar laat ons vooral de acteurs niet vergeten. We waren al heel zwaar onder de indruk van de acteerprestatie van Renate Reinsve in The Worst Person in the World, waarvoor ze, ook al in Cannes, de prijs voor beste actrice kreeg. Hier is ze zo mogelijk nog beter en ze krijgt weerwerk van een hele sterke cast met een speciale vermelding voor Ellen Dorrit Petersen. Reinsve was van in het begin betrokken bij het project en het kreeg maar geen subsidie. Toen ze in Cannes haar prijs won, chatte ze: “ Dat is goed voor onze film” naar Ullman Tøndel, die toen nog meer besefte hoe zij achter de film stond. De dynamiek die tussen de acteurs tot stand kwam, zorgt voor een ongeziene kracht, die het superbe scenario nog aan kracht doet winnen. Zondere enige twijfel, één van de films van het jaar. Overweldigend! Bekijk hem in de bioscoop!

Genre: drama, tragikomedie
Jaar: 2024
Regisseur: Halfdan Ullmann Tøndel
Cast: Renate Reinsve, Ellen Dorrit Petersen, Loke Nikolaisen, Øystein Røger, Vera Veljović-Jovanović, Endre Hellestveit, Thea Lambrechts
Land: Noorwegen
Duur: 118 minuten