De Russische theateracteur Andrey Zvyagintsev verwierf in 2003 grote bekendheid met zijn succesvolle debuut als regisseur van het zwaarmoedige drama The Return dat op het Filmfestival van Venetië werd bekroond met de Gouden Leeuw. Zijn tweede film, de doorleefde familiekroniek The Banishment (2007), werd geselecteerd voor de competitie in Cannes en Konstantin Lavronenko kreeg er voor zijn indringende vertolking van de vader de prijs voor de beste mannelijke hoofdrol.
Elena, een beklijvende meditatie over ‘goed’ en ‘kwaad’ uit 2011 won in de Un Certain Regard-sectie van Cannes de Prix du Jury én de Grote Prijs voor Beste Film op het Filmfestival Gent. Leviathan is Zvyagintsev in zijn gekende plechtstatige stijl, een welgemikte en pijnlijke kaakslag aan het adres van het mensonterende politieke regime van de megalomane Vladimir Poetin.
Kolia woont met vrouw en kinderen in een eigenhandig gebouwd huis in een triest dorp aan de Barentszee in Noord-Rusland. De burgemeester van het dorp heeft echter zijn zinnen gezet op Kolia’s ‘domein’ en wil het koste wat het kost onteigenen om er een prestigieus vastgoedproject neer te poten. ‘No way’ beslist de niet zo onderdanige doch brave huisvader die een bevriende advocaat in de arm neemt om samen de strijd aan te binden tegen de inhalige burgervader. Het is evident dat deze ongelijke strijd van de ‘Russische Michael Kohlhaas’ tegen het ongure establishment alsmaar bitser wordt en uiteindelijk desastreus afloopt.
Leviathan (volgens de Bijbel een satanisch monster en volgens de Engelse filosoof Thomas Hobbes een benaming om er de heerser mee aan te duiden die de absolute macht in handen heeft) is een vlijmscherpe en bittere aanklacht tegen het corrupte en met hectoliters wodka benevelde beleid van de anti-Pussy Riot/Big Brother-president. Met een gerotte en half overspoelde walviskarkas als visueel dominerend politiek metafoor, een indrukwekkende fotografie (lang aangehouden shots in scopeformaat), enkele rake scènes (een bende lazarus gezopen mannen vuren hun geweren leeg op de portretten van de ex-Russische leiders), een erudiete mis-en-scène en een heel doeltreffende repetitieve soundtrack van Philipp Glass, is Leviathan een meesterlijk (anti-Poetin)-drama. L’ironie du sort is dat het Russische ministerie van Cultuur een derde van het filmbudget betaalde en na het ‘aanschouwen’ van deze inktzwarte allegorie op het verziekte beleid, onmiddellijk elke vertoning van de prent in de ‘Federatie’ verbood.
Genre: drama
Jaar: 2014
Regisseur: Andrej Zvjagintsev
Cast: Jelena Ljadova, Vladimir Vdovitsjenkov, Aleksej Serebrjakov
Land: Rusland
Speelduur: 140 minuten
